seyahat etmek
 

* önce format dışı tanım : hasiktir lan bu başlık bu güne kadar nasıl açılmaz dedirten durum. hani örnek olsun format dışılık, didaktik yapımız ön plana çıksın.



sonra format içi tanım : cv ve/veya profil sayfalarında hobiler kısmısının en fazla yazılan cümlesi, kitap okumak ve müzik dinlemek fiillerinin büzükteşi.



bir belediye otobüsünde, ufuklara doğru kıta keşfedecek kaşif gibi dalmama neden olur bu hobi. ulan bir otobüste yüzlerce koltuk altı kokusu ve bir o kadar havasızlık çekmenin nesi bir hobi olabilir, bunu düşünür, dalarım, dalarım, dalarım, geçmişe doğru bir geçiş yaparım.



güzel geçen bir tatil' in son günü gelmişti. otobüs bileti alınmış ve benim gündüz seyahat etmeme isteğimden dolayı gece 00:00 otobüsüne yer ayırtılmıştı. gece vurup kafayı yatmak, sabah gözlerimi boğaz köprüsü üzerinde açacak şekilde biyolojik saatimi kurmak üzere uykusuz kaldım. gözlerden uyku akıyor ve otobüs perona yaklaşıyor. kamil koç firmasının rayban gözlüklerini gömleğinin üst cebine koymuş şöförü eşliğinde otobüs geliyor.



otobüs perona yaklaştı, elimde bavul ile otobüse giderken, bavulun sapı koptu. elimde mal gibi bavul sapıyla kaldım, bunlar hayra alamet değil diyerek kucağımda bavulla, bagaj fişimi almak üzere hızlı adımlar attım. annemin ve babamın sıkıca tembihlemeleri sonucu orta sıralardan yer almıştım, koltuğuma oturdum, ve akabinde yolculuğu bir keyife çevirecek yan koltuk yolcusu can geldi.



- 32 numara burası mı gardaş?



evet abi dedim ve cam kenarıyla vedalaştım. adam koltuğa oturdu ve ayakkabıları fora etti. ulan zaten uykuluyum, bu dahada narkoz etkisi yapar diyorum içimden. tam gözlerimi kapayacağım, uyku alemine dalacağım, böğrüme bir dürtük yedim



+ yolculuk nere gardaş ?



-



* ebenin damına gidiyorum, yoğurtlu mu diye bakacağım.





* abi istanbul otobüsü, istanbul' a.

+ neresine istanbul' un.

-



* ulan herif bizim döte talip olacak heralde.





* içine abi.

+ peki gardaş, iyi yolculuklar.



bu ilk diyalog pehlivanların birbirini elenselerle tartması gbi geçti. tam uykuya dalacağım gibisinden gözlerim ağırlaşıyor, eleman bağdaş kuruyor koltuğa. içimden ' ulan izmir' den böylesi çıkar mı? ' diye soruyorum. uykuya dalmak için cebelleşirken bomba soru geliyor.



+ çoluk çocuk var mı?



ulan sana ne diyeceğim, zaten tersimde oturuyor, elimin tersiyle şamarlayasım geliyor. yok abi diyorum, olmayacak diyorum hayatım boyunca. neden diyor, hastamısın. adam resmen dış bir güneş sisteminden, dünyaya bir koza içinde düşmüş ve insanlara huzursuzluk vermek için kurgulanmış bir cyborg. uyutmamaya ant içmiş şerefsiz.



bir süre sonra duruldu bizim adam. ama baya annemi babamı ve lokasyon olarak oturduğumuz yeri aldı. korkuyorum istanbul' a inince takılacak peşime, ne iş olsa yaparım diyerek. tam bunun paranoyasını ve kabusunu yaşarken, önümde oturanın koltuğu sonuna kadar hızlıca yatırmasıyla şiddetlice uyandım.



galahad: höst, yavaş birader.

dingil yolcu :kusura bakmayın, elimden kaçtı.



ulan elinin kemiğine takayım, cenin pozisyonuna soktu adam beni, bilinçaltıma işledi, ana rahmim aklıma geldi. üreme organlarımı kontrol ettim, yerindemi diye, adam koltuğu söktü üzerime attı resmen, yatırmadı yani.



yolculuk bu ve bunun gibi türlü hadiseyle devam etti, en sonunda 10 saatlik uykusuz bir yolculuk sonunda istanbul' a vardım. yanımda oturan ile el sıkıştık ve öpüştük, benden helallik aldı. otobüsün servisiyle evime gittim, kapıyı çaldım. uykulu gözlerimi açan şey, annemim salatalık maskesi sürülmüş yüzüyle bana kapıyı açması oldu. aklımın alınmasına ramak kalan son darbeyi hiç beklemediğim yerden yedim.



sonra mı? vurdum kendimi istanbul sokaklarına.

Kaynak: EkşiSözlük