roy dranat
 

* nazim'in "benerci kendini nicin oldurdu" siirinde portresini cizdigi, davadan donmus, kasigi kirilmis pencere onu cicegi.



ilk sahnede soyle zirvalar:



...

benerci bil ki

neticeler çıkarmak

öyle mümkün değil ki...

hayat öyle karışık.

geç efendim, bunları bırak.

akşamüstü serinlikte teferrüce çık...

ve yahya kemal beyi asrîleştir biraz,

yaz:

"şöyle rahat bir kûşeye sığındık da biz

dehrin bu hayı huyuna meclubu handeyiz..."

gerisini at.

işte felsefei hayat.

...



gunumuzde kapitalizm ve milliyetcilik memleketi yangin yerine cevirmisken aksam serinliginde esofmanla gezintiye cikmis kultur fizikci "munevver" musveddeleri icin de hala gecerli olan bir portredir. pis pis siritip solculuk hakkinda ahkam kesmeye bayilir bu tipler.*



muhalif mazileri hakkinda dehsetli bir guvensizlik, korku ve paranoya da duyarlar. roy dranat vicdan azabi icinde zaturreden olerek yine adaletin siirsel olaninin tadina bakmistir, bizim roy dranatlar satilik kafalarindan pop-iktisat, pop-strateji, pop-sosyoloji, pop-kultur alanlarinda sacmalik sicmaya devam etmektedirler.



...

kapadım dolabı.

onun dolaba bakan gözlerini kapadım.

artık satılacak bir yürek,

kiralık bir kafa bile yok.

roy dranat, hoşça kal,

mesele yok.

yorgan gitti,

kavga bitti.

Kaynak: EkşiSözlük