nahzarmien
 

* higgins ailesi her zamanki gibi masada lo$ i$ikta katolik bir aile tanimina uygun $ekilde yemek yemektedir.. sadece catal bicak sesleri wardir.. aile reisi downtown'daki higgins' mall'un sahibi alfred higgins sessizligi bozar.. o sirada etini kesmeye cali$an ogluna donerek:



- edward..



edward higgins merak dolu gozlerle baki$larini tabagindan babasina dogru cevirir.. babasi biraz bekler ve devam eder:



- vietnam'da sava$ kizi$ti.. ulkemizin destege ihtiyaci war.. yarin $ubeye gidip askere yazilmani istiyorum..



edward'in o anda kafasindan binbir du$unce ayni anda gecer nikelajlarini daha dun tamamladigi arabasi, juliette, arkada$lari okul.. babasina bunlarin hepsini anlatmak ve yanina da butun bunlari beyhude bir nasyonellik ugruna birakmanin anlamsizligi uzerine bir kac cumle siralamak icin agzini acar:



- nahzarmien!!



bicagi hi$imla tabagina atar.. bir kac cam sesi gelir ama hicbir$ey kirilmaz.. edward sinirle bir de soylemek istediklerini babasinin en anlayamayacagi $ekilde soylemenin bozgunuyla cifter adimlarla merdivenleri cikip odasina gider ve kapiyi carpar..



alfred higgins 35 yillik e$ine doner ve



- margaret.. bu cocuk son gunlerde cok garip oldu..



margaret higgins beyaz saclarinin gosterdigi bir olgunlukla yanitlar:



- bula$ma bey.. cocuk o daha..

Kaynak: EkşiSozluk