barış manço
 

bugün kalp krizi geçirerek hastaneye kaldırıldığı gecenin yıldönümüdür. bir ay önce doğum gününü kutlamış ve bu gece ise moda'daki evinde karısı ve çocuklarından uzak hayata gözlerini yummuştur.

ülkemizde müziğin nasıl da aşkla yapılması gerektiğini gösteren ilk üç isimden olmuştur. cem ve erkinle başladığı yolda ilk önce o bitirmiştir devrini. şu an meşhur pek çok şarkıcının ya belli bir süreliğine hocası olmuş ya da onların elinden tutup yollarını açmıştır. hatta bu girinin girildiği sene 4 şubat tarihinde onun öğrencisi olan murat yılmazyıldırım* ankara'da barış ve cem için unutulmamaları adına ve barış manço'nun evinin satılmasını protesto amacıyla yapılacak bir gösteride en önde olacaktır.



usta her zaman bilinecektir. bizim anne babalarımızın gençliğini şarkılarını dinleyerek geçirdiği, konserlerinde eşlik ettiği, bizimse erken yaşlarımızda gerçek sanatı görmemizi sağlayan bu büyük sanatçıyı hiç ama hiç unutmamak gerekir.



göklerden daha mavi, denizlerden daha derin

topraktan güzel kokan ne ola

rüzgardan daha serin, başaklardan daha nazlı

ay ışığından daha ılık ne ola

ahu gibi gözleri baktıkça yürek yakan yar ola

cennet bahçesi kokan, göğsünde çiçek açan yar ola



damla damla yağmurdan boynu bükük çiçeklerden

daha hüzün verici ne ola

sonbahar yaprağından, hele akşam güneşinden

daha içini burkan ne ola

buğulu gözleriyle yollarımı bekleyen yar ola

ıslak dudaklarıyla bir garip türküsüyle yar ola



göç eden kuşlar gibi gidip gelir umutlarım,

umudun ötesinde ne ola

nefesimde yaşayan, sıcaklığı paylaşan yar ola

yaşam denen uykudan uyanmasını bilen yar ola...



söz/müzik barış manço, 1974.



Kaynak: İtüSözlük