izmir
 

ne yaşatırsa yaşatsın hep sonunda yaşadıklarınızı unutmanız gereken ama o kenti herşeye rağmen büyüsüyle hep hatırladığınızdır izmir. içinde hep tuhaf bir his vardır. yaşadıklarınızı anlamlandıramadığınız ama yaşadığınız. ve ona dair daha önce parmaklarımdan dökülen, ani bir infial ile silinmiş bir giri, giriye can ile izmir



''aşkı şehirler yaratır, şehirler yaşatır ''



''aşklarının tarihi bir şehrin tarihidir diyorum niyetim sevdalı sözler

etmek de olmasa izmir için ne yazarsam sana adıyorum''



bir mısra boyu maceranın yedi yıl süren, bir yapraktan düşen su damlacığının şehirlerarası yolculuğu izmir. dört saat süren otobüs yolculuğunun aslında bitmek bilmeyen asırları bulduğu, yedi yıl boyunca her tatilin, her rüyanın, her kaçamağın, her haftasonunun, her yaşamanın tek adresi izmir. her otobüs yolculuğu sonunda otobüs terminalinde kalbimin yerinden fırladığı buluşmanın, sarılmanın, dokunmanın, milyonlarca öpücüğün, sevişmenin aynı adresi.



‘içimde ışıklı bir yağmur izmir.



‘en yüce gökkubbenin altında ve dünyanın en güzel ikliminde kurulan ‘dünyanın bütün gemilerini içine alabilecek körfez



pamukkale, karadeveci

kırmızı güller, çingeneler, papatyalar. rıhtım, vapur, martılar.

gevrek.

kemeraltı, ykm, çınar

bonjour, sevinç, la sera, venezia, hilton, agora, konakpier.

zara, mango, vakko, nine west, park bravo

alsancak, şirinyer, bostanlı, hatay…



şimdi,



‘gözlerinde gece yaldız yağıyor denize



‘rüya bitti izmir. yüreği o şehirlerarası yolculuklarda kayıp, bir masalın belki de hiç yaşamamış, hiç olmayan kahramanıyım…



‘gelmemi isteme dönemem izmir



artık öteki hayatımı yaşacağım…



Kaynak: İtüSözlük