van
 

gölüyle, kedisiyle, kalesiyle, otlu peyniriyle, ayran aşıyla, van gölü'nün tuzlu ve sodalı sularında yaşayan endemik balık türü inci kefaliyle gidilmeye, görülmeye değer, güzel şehir. van'ı bilmeyenler orayı çorak topraklara sahip zannedebilirler. ancak şehir toprakları verimli, akarsuları bol, iklim koşulları oldukça elverişli bir yerleşim merkezidir.

bir de çok meşhur akdamar adası vardır. adanın adının nereden geldiğine dair yaygın halk hikayesine göre, zamanında bu adada yaşayan baş keşişin güzelliği dillere destan tamar adında bir kızı vardır. adanın çevresindeki köylerde çobanlık yapan müslüman bir genç bu kıza âşık olur. bu genç tamar'la buluşmak için her gece adaya yüzer. tamar ise ona gece karanlığında yerini belli etmek için onu bir fenerle bekler. bundan haberdar olan kızın babası, fırtınalı bir gecede elinde fenerle adanın kıyısına iner ve sürekli yer değiştirerek gencin boşuna yüzüp, gücünü yitirmesine neden olur. yüzmekten gücünü yitirip, yorulan genç çoban boğulur ve boğulmadan önce son nefesiyle ah tamar! diye haykırır. bunu duyan kız da hemen ardından kendini gölün sularına bırakarak boğulur. ah tamar! isminin dönüşerek zamanla ahtamar biçimini aldığı anlatılır.



görmeyenlerin görmesi şiddetle tavsiye edilir.



Kaynak: İtüSözlük