yağmur altında elleri iki yana açıp göğe bakmak
 

gıdıklanma sebebidir. gökyüzüne bakarken, yüze hafifçe düşen her yağmur damlası gıdıklar suratı. ayrıca mutsuzsuz bir günde yapılması daha da güzeldir. yüze düşen yalancı gözyaşları yanaklardan süzülürken içte oluşan ağlama açığını kapatır yağmur damlalarının verdiği gıdıklanma hissi kahkaha sebebi olur ve hüzünleri alır gider güldüren yağmurdamlaları...

özgürlüğü hissetmek...

sağanak altında yapıldığında alınan zevk hiçbir şeye değişilmez. donuna kadar ıslanmak ruhunu arındırmanın eşanlamlısı oluverir bir anda. hele karanlıksa ve fonunda antony ya da tori amos varsa...
ben bu hareketi lise 3'te sevdiğim kızın penceresinin altında yapmıştım. tabii liseli olmanın verdiği haytalık damarlarda son hız dolanırken kıza etkileyici bir hareket yapayım demiştim. ne de olsa bu hareket, kızların default yelkenleri suya indirmesini sağlar. bende ise özel sebeplerden dolayı ilgime karşılık vermemek zorunda olan kız, bu hareketi görünce ağlamaya başlamış, duygu yoğunluğundan hasta olmuş, yataklara düşmüştü. ben de eheh ne tav olmuştur şimdi demiştim içimden. he o kızı şimdi yolda görsem tanır mıyım, tanısam yanına gidip konuşur muyum bilmiyorum ama işte gençlik böyle bişeydi hey gidi hey tey tey eloy eloy can ver eloy

kaşınmaktır.
acaip stress ve sinir alır insandan. büyük bir rahatlama duyarsınız. tabi ıslak elbiselere de katlanacaksınız o ayrı...

halka açık yerlerde yapılmaması gereken hareket. bırak elleri açmayı, 30 saniyeden uzun göğe baksanız, sürü psikolojisi gereği insanlar durup önce size sonra gökyüzüne bakacaklar, sonra cıkcıklanarak, sizin deli olduğunuzu düşünerek, belki de içlerinden size küfrederek oradan uzaklaşacaklardır. yağmursuz havada denediğinizde, kişilerin usanıp yola devam etme sürecinin geciktiği gözlemlenmiştir .

oh father tell me are you weeping denerek desteklenmelidir.




şu hayatta yapmak isteyipte yapamadığım cesaret edemediğim bir gün yapmayı umarak hayal ettiğim nadide hareketlerden biridir. özellikle bu yıl yapmayı çok istediğim hareket. nezaman yağmur yağsa terasa çıkıp sevdiceğimin evine giden, benim hep gözlediğim yolda dizlerimin üstüne çöküp bardaktan boşalırcasına yağan yağmurda onun benim için ne kadar değerli olduğunu haykırırken, onunda, bana acıyarak bakan mutlu son bekleyen kalabalığı deldikten sonra yanıma çöküp benimle birlikte gözyaşlarımızı yağmura katarken hayal edip duruyorum. bir gün elbet bir gün...



Kaynak: İtüSözlük