müge iplikçi
 

....

ölüm son değildir mısırlılar'a bak, eski mısırlılar'a yani, bu insanlara bu mutluluğu sunuyorum ben. pamuk eller cebe demek de bunun arasında!

çeklerden belli bir yüzde alıyordu, ancak bunun ötesinde tuhaf bir vicdani haz duyduğunu biliyordum. uçurduklarıyla uçan bir hali vardı yaşam zemini ölümsüzlük inancıyla harçlanmış. bu zemin kaidesiydi hem kendinin, hem diğerlerinin.

o yerin sırrı bende saklı.

böyle derdi. kafamda sonradan şekillendiği haliyle uçuk komşum ya da sadece richard... yer ve gök için özgürlüğün ta kendisiydi adı saçları, bakışlarıyla yer ve gök. ya da bütün dünya. sözünü ettiği yerin, siz, mecazi anlamda kanatlanmış bir uçakta yukarı yukarı doğru süzülürken satranç tahtasını andıran görüntüleri ağır ağır geride bıraktığınız coğrafyalar olması mümkündü. ancak her zaman böyle olmazdı. mesela dik başlı kentler vardı dünya üzerinde ve hiç de geleneksel anlamda satranç oynamaktan yana olmayabiliyorlardı siz de geride bıraktıklarınızı bir kargaşa olarak hatırlayabiliyordunuz. kargaşa, tam karşılığı bu. kısacası planlar, programlar, zamanlama, denklik, paralellik ve/ya da dikeylik, ölçü ve denge gibi unsurların uçuştaki sistemi deforme eden görüntüleri. kısaca kötü bir hayatın ölüme yakınlığı ile iyi bir hayatın ölüme yakınlığı farklıydı. bu farkı ortadan kaldırma sırrı ise richard'da gizliydi besbelli...

....





richard, komşu

eşik cini-2006



Kaynak: İtüSözlük