biz büyüdük ve kirlendi dünya
 

yeni türkü grubunun şarkılarından hatırda kalan en güzel cümlelerden birisi. kişiye herzaman eskilerin daha temiz geldiğini belirten laf.





eskiden herşeyin bembeyaz tertemiz görüldüğü ama büyüdükçe aslında hepsinin ne kadar kirli olduğunu,biz büyüdükçe bizimle beraber dünyanın da kirlendiğini çok iyi özetleyen cümle.

''bi sabah uyandığımda,herşey değişmişti,hayat dün gece uyuduğumdaki kadar kolay değildi.ne olmuştu da bir gecede herşey değişmişti,bir gecede değişebilecek kadar kolaymıdı herşey.işte o günden sonra güldüğüm,ağladığım şeylerde değişti.neden 3 gün öncesine kadar beni hasta edercesine,kan kustururcasına kadar ağlatan olaylar 3 gün sonra beni nasıl tepkisiz bırakabilirdi?cevap geldi derin sessizlikten,büyüyorsun.hiç inanamadım bu söze ben hep ben değilmiydim?yoksa alışıyorudum bu sahte dünyaya,korkularım bi anda bu sahte dünyanın bir parçası olmak mı olmuştu.karar veremedimbüyüyormuydum,alışıyormuydum?işte o sabahtan geriye sadece,herşeyin sahte olduğu kaldı.herşey zaten hep kirliydi ve biz büyüdük ve biz alıştık''dedirten cümledir...

murathan munganın dizeleri yamulmuyorsam.

tabi biz büyüyünce mi gerçekten dünya değişti, kirlendi ya da hep böyle miydi de biz mi o çocuk saflığıyla fark edemedik yada dünya aynı da biz mi değiştik orası meçhuldur işte.

ama hangi nesil olursa olsun bu duyguyu hissetmeye mahkum malesef...

gabriel garcia marquez evvelini şöyle anlatır:

dünya daha öylesine çiçeği burnundaydı ki birçokşeyin adı yoktu ve onlardan bahsederken parmakla göstermek gerekiyordu.

yeni jenerasyon arkadaşlar pek bilmezler lakin böyle bir durum vardı bir zamanlar. titanic in hangi sinemada tekrar oynadığı araştırılır ve sevgili ile bu filme gidilirdi. ben 6 kez izledim. o araba sahnesinde kate in eli buğulu camı okşuyordu hani, hatırladınız mı? işte o sahnelerde yanaklarımız kızarırdı. ''ehehe afacanlar ne de güzel sevişiyorlar'' derdik. titanic gişe hasılatındaki başarının yanı sıra, bir eğitim filmiydi. leonarda bizim yaşımızdaydı o zamanlar, şimdiki gibi çatık kaşlı değildi. sanki sürekli, gazı gelmiş insan tribinde, endişeli tavırlarıyla çekerdi filmlerini. eskiden herşeyin bir güzelliği vardı. esra ceyhan la a dan z ye ile büyüdük biz. ayşe özgün desen aynı şey.

durumu en iyi anlatan dizeler sanırım bunlar



bütün renkler hızla kirleniyordu

önceliği beyaza verdiler



özdemir asaf

nesil farkı aramaksızın, herkesin ağızbirliğiyle tekrarladığı söz.

o değil de, bir de şu açıdan bakmaya ne dersiniz?

belki de biz büyüdük ve aslında dünyanın bombok bir yer olduğunu fark ettik. her geçen jenerasyon madem dünya bu kadar kirli, o zaman ben de sıçayım, hep beraber sıçalım içine? diye düşünmüş olabilir.

hiç öyle bez reklamlarındaki gibi de olmuyor valla sıçıyoruz, sıçıyoruz, popomuz kuru falan kalmıyor, daha da ıslanıyor.

du bakalım bi yerlere gidiyoruz da neresi olduğu meçhul.

çocukluğumuzda hiçbir çirkinliğin farkında olmadığımızı hatırlatan söz. büyüdük, kirlendi ama bitmedi. halâ kirleniyor dünya. insanların iğrenç yüzü her gün, bir kez daha çıkıyor karşımıza. yüreğimizde, bir damla sevgi bırakmamacasına iğrençleşiyorlar. keşke hep çocuk kalsaydık. bu pisliği fark etmeseydik. keşke...



Kaynak: İtüSözlük