atışma
 

çevir enini boyuna

benzeme alık koyuna

pengülde laflar boy boy

geliverirsin oyuna
şakir - aşıksan vur saza, şöförsen bas gaza



çiçek abbas - sevene can feda, sevmeyene elveda
klavyem durmaz tıkırdar

suyun hazır fokurdar

ne zaman gülüm desem

geçer karşıma fıkırdar



pembe misin pen misin?

oğlum sen lümpen misin?

alıp eline küçüğümü

avuçlayan sen misin?

kof yiğit sever peşrevi

klavyesiz yoktur işlevi

lümpen diyen ağzını sevsinler

kendine kahraman bir nevî

bir sıçtığı yere bir daha sıçmaz itler

bizimki şiirini bile döner döner editler

şu pısırık recainin yiğit dediğini duyanda

duramaz mezarında ağlar bizim yiğitler

laf bilmez, akım derken bokum der

gün görmez, ahkam keser birader

yiğidin tasası ona mı düşmüş

çok sürmez, alır dersini kamber

ne kibarlık edersin özeniyon mu?

akşama görüşecez bezeniyon mu?

bilirim recaisin gün görmemiş yerime

ne o yoksa bir de güceniyon mu?

bir sivrisinek eder vız vız

senin sözlerin pek bir cılız

bayramlık ağzımı açmam herkese

haketceksin önce güzel kız

kızlar bırakmaz başımı

her gün pişirirler aşımı

gel ağam ol başım üste

haremimde al kaşını

derler kamber pek mahir

söyler sanki bir sîhir

bilmezler bâtında yatanı

çıkar foyası zahir

ne redif bilir ne kâfiye

lafım geçmez sâfiye

bir sîhir yap görelim

nasılmış öğrenelim

keyfe göre yazıp da

ısmarlama düzüp de

ben maniciyim dersin ya

okşama kendini azıp da

çöpten uçan kediler

spagettimi yediler

esnafa seni sordum

biraz ibnedir dediler



gözüm yoktur parada

param yok kumbarada

okşatma bana kendimi

uğra bize arada

spagetti canavarı tektir

o hâlde kamber kektir

ben sana bir şey gönderem ammâ

dikkat et çiftesi pektir



Kaynak: İtüSözlük