at abinin kıllı göğsüne
 

çocuk yaşlarda top oynarken, arkadaştan pas istemek için sarfedilen cümle.





şöyle ki: mahallede çocuklar maç yapmaktadır. kıyasıya bi mücadele, kora kor! aynı zamanda kan gövdeyi götürüyor ama mahallenin şerefi söz konusu. yenilmek olmaz... tam o sırada mahallenin yağız delikanlısı oradan geçer ve çocukların top oynadığını gorur. şöyle bir göz ucuyla kestikten sonra at abinin kıllı göğsüne şeklinde bir serzenişte bulunur. çocuklar başta mırın kırın eder fakat mahallenin abisidir, kandır candır... top atılır abi topu alır bir süre sektiririr hesapta yeteneklerini mahallenin gençleriyle paylaştığını düşünmektedir ama alakası yoktur. çocuklar sabırla bir o kadar da sinirle beklemektedir. nihayet saydırması bittiğinde zıııbaaaammmm diye topa bir vurur ki topu bir daha gören olmaz. bu maç burada biter... abi arkadaşlar arası sohbetlerde kınanır bir daha top isterse atmayalım denir fakat at abinin kıllı göğsüne sloganıyla yürekleri yumuşar mest olurlar ve top atılır fakat sonuç yine aynıdır... bu hikayenin kahramanları günlük hayatta mahalle aralarında rahatlıkla görülebilir.

akabinde vole, semi-vole, rövaşata türü artistik patinajlar beklenen ama asla böyle bir durumun vuku bulmadığı, talep edenin yetenekleri oranında saçma sapan top sektirmeler, iki ayakla dokunabilmeler, kafanın üstüne dokundurabilmeler, değişik sesler çıkarmalar falanla devam eden bi top talebi cümleciğidir. en sonunda karşılaşılacak hallerse, topun olağanüstü kazmalıkla uzaya fırlatılması ve ardından gülüp uzaklaşmalar ya da topu geri verme niyetiyle başlayan topun sahanın en uzak köşesine yollanmasıyla biten mutlu sonlardır. zamanla 'at babanın kıllı göğsüne' haline dönüşmesiyse bu gereksiz lafın sadece belli bir nesil tarafından kullanıldığına işarettir. o nesil yaşlanmaktadır ve elbet bir gün tükenecektir. mahalleli de huzura kavuşacaktır.

atlet ve çizgili pijamalı pikniklerin vazgeçilmez repliğidir.

80 sonu ve 90ların başlarında çocukluğu geçmiş herkesin en az bir kere sarfettiği ve defalarca işittiği cümledir. genelde mahallenin yeni nesilleri futbol maçı yaparken nispeten yaşlıca olan önceki nesil maç esnasında yakında bir yerden geçiyorsa aniden oyuna dalıverir ve beraberinde bu cümleyi kesin sarfediyordur. heyecanı, geçmişe olan özlemine kıyamamaktan mıdır yoksa top atılmazsa yenebilecek dayağın korkusundan mıdır bilinmez, top aynen abimizin istediği gibi göğsüne atılır.

abi ve kıl kelimeleri özellikle vurgulanmaktadır çünkü aradaki yaş ve olgunluk farkını belli etmektedir bu kelimeler.

bilinen en güzel halı saha terimidir .sözlük anlamı ''pas yeenim''olarak geçer.

mahalle aralarında şuursuzca top çeviren çocukların arasından geçerken,eski günlere duyulan özlem sonucu çocuklardan pas istemek ve iki top sektirmek için söylenen cümle.



top kıllı göğüste bir kere sol ayakta bir kere seker, daha sonra yerküre ile ~40 derece yapılarak topa vurulur.akabinde top değil topuğuna basılmış ayakkabının hareketi izlenir.hemen bir çocuk topu, diğer bir çocuk da göğsü kıllı abimizin ayakkabısını almaya koşar.. bu sırada göğsü kıllı abimiz sağ ayağıyla sol ayakkabısına basarak, yer yer de sekerek ayakta durmaya çalışır.

mahalle abilerinin sempatik olma kaygılı neşeli anlarının top isteme klasiğidir. amma ve lakin bu sözü söyleyip topu isteyen abilerin hiçbirinin, kuvvetle muhtemel oyunlarını böldükleri çocukların ahı nedeniyle, bir seferde topu göğüslerinde istop edebilmişliği yoktur.

yumurta topuklu ayakkabı, cepte sigara taşıyan abilerin top oynayan çocuklara söylediği cümle. abi topu yumuşatamaz göğsünde. şans eseri yumuşatıp topa vurduğunda top bir tarafa abinin ayakkabısı bir tarafa gider. duruma kendisi de güler ve seke seke ayakkabısını almaya gider.



Kaynak: İtüSözlük