aslı erdoğan
 

kırmızı pelerinli kent isimli kitabını beğenerek okuduğum hafiften arıza yazar.kendisi 1967 doğumlu bir bayan olup,boğaziçi bilgisayar mühendisliği mezunu imiş.fizik alanında da eğitim görmüş,yurtdışında bu alanda çalışmış falan.bayanın kalemi baya sağlam.şiirsel bir dili var.yakın zamanda gazetelerde röportajları falan da çıktı.tavsiye ederim.

kırmızı pelerinli kent isimli romanı norveçin çok meşhur gyldendal kitabevi tarafından da yayınlanmıştır. bu yayınevi türklerden daha önce de ahmet altan ve orhan pamuk kitaplarını çevirmiştir. ayrıca yazar hasan öztoprak'ın imkansız aşk romanına da konu olup deşifre olduktan sonra epey bir süre travma yaşamıştır.

* *

psikiyatrına anlatması gereken şeyleri yazarak para kazanan biri.

otobiyografik yazdığını düşündüğüm, bir arkadaşımın eski sevgilisi olan yazar hatun.

hasan özztoprak'ın terbiyesizliğinin azizliğine uğramıştır, erdal öz'ün terbiyesizliği ile de özel hayatı deşifre olmuştur. ancak kaleminin gücü nedeniyle bu magazinel zırvalıklardan kurtulmuştur.

mucizevi mandarin adlı öykü kitabı en sevdiğimdir. fazla şişirlmiş gibi gelen kırmızı pelerinli kent adlı kitabını henüz önyargılarımdan sıyrılıp da okuyamadım. *

mucizevi mandarin'de bana sanki amerikalı yeraltı yazarı chuck palahniuk'un görünmez canavarlarından etkilenmiş gibi geldi. hatta l gibi geldi bile diyebilirim.

zenci sevgilisiyle beyoğlunda gezerken, bir takım itlerin saldırısına uğradığını duyduğum yazar ,fizikçi.

yitik ama bir o kadar güçlü kadın imajı çizmeye çalıştığını iyiden iyiye düşünmeye başladığım yazar.

tüketilebilen kitaplar yazıyor bence..

kendisiyle yapılan bir söyleşide neden yazdığını ve yazmaya nasıl başladığını, şöyle anlatıyor:



uluslararası bir fizik laboratuarında günde 14 saat çalışıyor, bütün duygularım uyuşmuş bir halde son otobüsle evime dönüyor, sonra boş beyaz kağıtların başına geçiyordum. gençtim, parasızdım, yalnızdım, yanlış toprağa dikilmiş bir bitki gibi kuruyordum. kendi sesimi duymak istedim, anadilimde... kendi geçmişimle yüzleşmek, çünkü köklerimi içinde taşıdığım topraktı geçmişim. belki en dürüst yanıtım şöyle: yazmasam delirecektim.



bütün bunlar... benim kendimi sevme tarzım mı? tanrıdan bile kötü davranmak kendime?

kendimi olduğumdan büyük göstermek için yazıyorum çünkü çok... çok küçüğüm.

mucizevi mandarin kitabında tek gözlü kadını anlattığı öyküsü ile kendi yaratıcılık ve anlatım gücünün doruklarında gezer. ancak yine aynı kitaba bir o kadar silik öyküler iliştirerek beni soktuğu o atmosferden nasıl da bir anda uzaklaştırdığı dün gibi hatırımdadır.

kaktüs'te ona rastlamak çok çok güzel bir duygu. kendileri depresyon kraliçesidir. depresyon konusunda bilmediğim her şeyi ondan öğrendim. sevdiği zaman hissettiriyor.

gözlerine bakarak kendisini dinlemeyi çok istediğim yazarlardan biridir. denk gelir de gerçekleştirirsem umarım düşkırıklığına uğramam. düş kurduğum filan yok ama kendi çizdiği tipleri anlatmasına bakılırsa kadınlık konusunda uğraş vermeyen biri. ille gözleri... irkiltici, ilginç.

hayat bu kadar hüzünlüyken insan sarhoş olmalı.





Kaynak: İtüSözlük