köpek saldırırsa yapılacaklar
 

hemen hemen herkezin aklına o tehlike anında tabanları yağlayıp kaçma fikri gelir ki zaten zati muhterem köpek kardeş,genelde boş sokak aralarında,kuytu sesiz,kalabalığın olmadığı,dar alanlarda,olmadık yer ve vakitlerde çıkıverirler karşınıza,pek bir alternatif bırakmaz size..bu başlangıç için karşı kuvvetten gelen gayet zekice bir plandır evet ama stratejileri hep aynıdır köpeklerin.bunun için köpeğe yakalanma anında göz göze gelinen o 2 saniyede değişik kaçma fikirler üretip köpekten zeki olduğumuzu göstermemiz gerekir bu bağlamda.

10 yaşımda başımdan geçmiş bir köpek saldırı maceramı anlatmak isterim..

çocukluğumun büyük bir kısmı sarıyer'in güzide mahallerinin birinde ikamet eden amcamların geniş,yeşillikli bahçesinde geçmişti.çok fazla anılarım ve vukatlarım vardı o bahçede, solucanları çiviyle ağaca monte etmek,yumurtaları saksılara gömmek vs..yaramaz bir çocukluk dönemi geçirmişim vakti zamanında.

bahsettiğim bu mahallede her evin bahçesinde evi yabancılardan,hırsızlardan korumak için giriş katında bir köpek bulunuyordu.ama ne köpekler peh peh peh hepsi demirlerin arkasından sakin gibi gözükür ama eve yaklaştığınız her 5 metrede canavar gibi demirlere tırmanırlardı.ürkütücü ve korkunçlardı..pit bul,alman kurdu,doberman,buldok, köpeklerin en babaları yani..

günlerden bir gün,yine yaramazlıkların hat safada olduğu zamanda,karşı bahçeye kaçan topu almak için çırpınır beşamel soslu brokoli,bu bahçenin koruma köpeğide pit bul cinsi ceysiydi.güvenlik duvarı olduğu ,ve asıl sebeb olan ceysinin varlığı bizi o evin bahçesine yaklaştıramıyodu bile.ama ben ve ekibim bunun üstesinden gelecektik,biz çocuktuk canımız ortada sıçan oynamak istiyordu,başka da topumuz yoktu.bu haklı mücadelemizden hiçbir kuvvet ceysi bile bize döndüremicekti.küçük beyinler düşünüp ortak kararda anlaşıp,annelerin yanlarına gidildi.en tatlı dilli anne seçilip komşuya telefon açılıp durum anlatılır.komşuda bahçeye çıkıp topumuzu bize geri verir.

bizler mutlu mesut şekilde topumuzu geri alıp annelerin içeri girmesini bekleriz.tabi bu arada ceysiye edilcek bikaç çift laf vardır.ceysinin yanına yaklaşılır.bombardıman gibi ceysiyle dalga geçilir.haha ceysi hadi çıksana aşsana demir parmakları,alsana topumuzu gibi uklaa,yavşak bir dille köpeği çileden çıkarmış bulunurum...

akşam olur,hava kararır,herkes evlerine çekilir.benimde canım cips,çikolata küçüklük tabiriyle ıngıl çıngıl krizim gelmiştir ve amcamlarda benim işime yarayan hiç bi şey yoktur.annemin yanına giderim,yılışırım filan.olmaz akşam akşam çıkamazsın dışarı,kız başına,abin alır gelirken diyip kestirir atar annem.oysa ben abimi bekleyemem,kriz gelmiştir bi kere.usulca annemin cüzdanına yaklaşıp,paraları ele geçirip alt bahçeden çıkarım dışarı usulca.tabi bu arada pek bi meraklı olduğum annemin topuklu terliklerini ayağıma takıp tıngır mıngır inmeye başlarım yokuştan.sokak lambaları pek aydınlatıcı değildi,hafif loşluktu ortalık ama önümü görmeme yardımcı oluyordu.

birden arkamdan,bir nefes hissettim,ensemde üşüdü birden,usul usul yaklaşıyodu sanki biri arkamdan,biraz ürktüm.sonra bir şimşek gibi aklıma ceysi geldi,hemen akabinde ceysinin mahalle güvenliği için saat 19:00 dan sonra sokağa salınışı.durdum,ben durunca sokağı kaplayan topuklu ayakkabı sesi de tıkır,tıkır,tıkır seside durdu,yavaşça arkamı döndüm ve dejavu,evet tahminlerim beni haklı çıkardı,ceysiydi.şimdi dalga geçme sırası ondaydı.yutkundum,gözlerinin içine baktım,ceyside ahesli ahesli yaklaşıyo bana tabi.yapacak başka bi şey yok,en iyi fikir kaçmaktı.terlikleri ayağımdan fırlattığım gibi koşmaya başladım,ben önde ceysi arkamda,zorlu bir parkuru aşmaya çalışıyoruz,yokuşun aşağısı görünmeye başladı.ceysi de tam dibimde,bitiş çizgisindeki market nihayet gözükmüştü.ve ben marketin içine nefes nefes attım kendimi..sonrası aile dırdırı zaten etc etc etc...

bu zorlu parkurdan sonra,2. sınıfta koşu yarışmasında kazandığım altın madalyamı öpüp başıma koydum..



Kaynak: İtüSözlük