iman
 

recep ayının yirmiyedinci pazartesi gecesi vuku bulan zamanın zamansızlık noktasındaki bu büyük mucizeyi resulullah ertesi sabah kâbe yanına giderek yine risalet görevinin icabı oradakilere anlatıp onları islam dinine çağırmak istedi! fakat müşrikler, her şeyi akıl ve mantık süzgecinden geçirdikleri için duyduklarından müthiş şekilde şaşırdılar..



böyle şey olur mu? mekke ile kudüs arası bir aylık yol! o ise bir gecede bu kadar yola gidip-geldiğini söylüyor... kahkahadan karınlarını tuta tuta gülüyorlar. şamata gürültü diz boyu.



-amma laf! bir aylık yolu bir gecede git gel.



-peygamber ya! bizi akılsız sayıyor... yoksa böyle bir sözü nasıl söyler.



-hadi ebu bekr'e gidelim. efendisinin dediğini haber verelim bakalım böyle olmayacak bir iddiaya ne diyecek.



-ebu bekr akıllıdır, o'nun bir yalancı olduğunu artık kabul eder.



hazreti ebu bekr'in kapısındalar telaşla kapıyı çalıyorlar. islamın büyük kahramanı kapıda görünüyor. soran gözleri müşriklerin üzerinde:



-hayırdır...



-şer şer... bak efendin işi nerelere kadar vardırdı.



-n'olmuş efendime?



-sen bilirsin mekke-kudüs arası kaç günlük yoldur?



-bir ayda alınır.



-yaşşa ebu bekr. ne doğru söyledin.



-ama muhammed ne diyor biliyor musun?



sevgili peygamberimizin ismi geçince ebu bekr, radıyallahü anh, dikkat kesildi.



-ne diyor?



-bu gece, bir anlık zaman içinde kudüs'e gidip geldim, diyor.



-hem sadece kudüs'e değil yedi kat göklere de gitmiş güya!.



beklediler ki kendileri gibi hazreti ebu bekr'de aklın dar kalıplarını aşamasın ama o, en büyük hürriyetin teslimiyette olduğuna inanıyordu. cevabı ile müşrikler buzdan hayret heykelleri haline geldi:



-o diyorsa doğrudur!!! bir ânda gidip gelmiştir...



işte iman budur.



www.dinimizislam.com/sevgipeygkitap/cilt5a.htm



Kaynak: İtüSözlük