yaşamak
 

değerini en çok yaşlıların ve hastaların bildiği bir armağandır yaşamak.nedense yaşarken, tamda içindeyken yaşamın gözlerimiz kör bir adamın gözleri gibi kapalıdır.göremeyiz yaşamın güzelliklerini.kolayca harcarız,adeta çarçur ederiz gençliğimizi. ancak elimizden giderken farkına varırız.son bir gayretle sarılırız hayata.belki böyle küçük molalarda farkına varırız da çok kısa bir anlık parlama gibi çabucak geçer gözümüzdeki açılma.yine gözlerimiz kapalı devam ederiz yaşam denilen vahşi koşuya.



Kaynak: İtüSözlük