kontrolden çıkmak
 

kendini bir metre uzaktan seyrettiğin andır. rahat bir durum değildir çünkü bir sonraki adımının ne olacağını beynin senden gizlemektedir. sen ağızından çıkması muhtemel sözcükler için kendini kontrol altına almaya çalışırken ani bir kasılmayla tekmemsi veya yumrukumsu birşeyler saçabilirsin. bu hareketler o an karşıdan gelebilcek tepkiyi düşünmeden/düşünemeden yapıldığı içinde insanların kontrolden çıktıkları anlarda aptal gözüktürkleri gibi genel bir düşünce vardır. giri girerken, sevişirken, trafikte falan yaşanırsa kötü olur. sular durulduktan sonra arkana baktığında bırakıldığı şekliyle kalmayabilir bazı şeyler.

zihni özgür bırakmaktır aslında...





artık kendini birileri tarafından programlanmış bir robot gibi hissetmektir. etrafta bir şeylerin dönmesi fakat seçim yapmayı düşünebilecek durumda bile olmama, yapılmış otomatik seçimleri fazlaca da düşünmeden kabul etmek, olayın nereye varacağını izlemeye koyulmaktır.

peki acaba neden? otomatik rota boyunca ilerlenmektedir ve bu nedendir? günahların cezası mı, sevapların mükafatı mı yoksa yepyeni imtihan parametrelerinin kucağına itelenmek mi? bu soruların cevabının da pek anlamı kalmaz artık çünkü kontrol kaçmıştır ve artık geriye hayırlısını dilemekten başka hiç bir şık kalmamıştır. sadece hatırdan geçenler vardır iyilikler hep kendi kontrolüm dışında, kötülükler ise ben direksiyon başında iken gerçekleşmemiş miydi?



Kaynak: İtüSözlük