ideolojilerin sonu
 

iletişim araştırmalarının temelinde daima ideoloji sorunsalı olmuştur. ideoloji sorunsalı, siyaset biliminin, iktisadın, hukukun, toplumbilimin ve birçok benzer bilim dallarının uğraştığı, tezler ürettiği bir konudur.



iletişim bilimi de uzun uzun ideoloji sorunuyla ilgilenmiş tez ve karşı tezler üretmiştir. başta ingiltere olmak üzere avrupa kıtası'nda filizlenen eleştirel kültürel araştırmalar, etkiyi inceleyen anaakım amerikan okulu'nun aksine, toplumbilim, ekonomi, göstergebilim, siyasal felsefe, edebiyat, psikoloji, tarih gibi çalışma alanları kapsamında toplumsal iktidar ile iletişim arasındaki ilişkiyi inceler.



ideoloji, toplumsal düşüncede en karmaşık ve en sorunlu kavramlardan biridir. ideolojiler üzerindeki tartışma, ikinci dünya savaşı'nı izleyen yıllarda yeni bir boyut kazanmıştır. savaşın hemen ertesinde ideolojilerin bir gerileme içinde bulunduğu alttan alta yayılmaya başladı. bu konudaki asıl şiddetli tartışma ise 1955'te milano'da toplanan kültür özgürlüğü kongresi'nde belirlenen noktalar çerçevesinde başladı.



kongreye katılanların üzerinde görüş birliğine vardıkları sonuçlar şunlardı:



- totaliter ve aşırı ideolojiler gerileme halindedir.

- bu gerileme, batı'nın eriştiği yeni bolluk düzeyinin bir sonucudur.

- sağ ve sol uçların son 30 yıl içinde farklılıktan çok benzerlik göstermiş olması da ideolojilerin gerilemesinin bir işaretidir.



1960 yılında ise daniel bell, sanayi sonrası toplum görüşünde, ideolojilerin sonunun geldiğini savundu. bu aslında marksizmin sonunun ilanıdır. bell'e göre amerika büyük bir gelişme düzeyine ulaşarak sanayi sonrası toplum aşamasına gelmiştir.



batı ülkeleri de bu düzeye ulaşma yolundadır. sanayi sonraı toplumda bilgi en ön plandadır. bilginin elde edilmesi, örgütlenmesi, denetimi, kullanımı sanayi sonrası toplumun temelini oluşturur. böyle olunca sermaye birikimi, yatırım ve üretim geri olana düşer. bell, bu olayı iki noktayla açıklar. birincisi, hizmet sektörü büyüdüğünden beri insanlar makine yerine daha çok simgelerle ya da başka insanlarla çalışmaya başlamıştır. ayrıca sanayi sektöründe kaliteli işçi sayısı artmıştır. ikinci olarak da grupların haklarını elde etme istekleri sonucu beklentilerinin yükselmesiyle bireysel istekler yerine toplumda yapılacak hizmetlerde halkın isteği ön plana çıkmıştır.

dünyadaki ideolojilerin sonu,asker,ordu ve dolayısıyla da faşizm sayesinde gelmiştir.



ha istisnalar da oluyor

bu dört ülke dışında diğer tüm ülkeler kapitalizm ve emperyalizmin kölesi olmuştur..diğer bir deyişle parası olanın yanındadırlar..para tutkusu ve günümüz dünya devtlerindeki kurumsallaşmış faşizm diktası,dünyada ideolojileri bitmenin eşiğine getirmiştir.



Kaynak: İtüSözlük