hoşlanılan kızla hoş bir ortamda hoşaf yemek
 

bu kadarı rastlantı olamaz diye bünyeyi gaza getirip akabinde kızı eve davet etmeyi gerektiren hadisedir.





insan denen yaratığın öyle saygı duyulası bir özelliği vardır ki bırakın hayvan dünyasını, melekler bile hayranlık içinde sarhoş olurlar.

hayır, akıl demiyorum. o çünkü her insanda olmak zorunda değil. zaten akıl sözlerle, öncüsü olunan mevzularla, hareketlerle, ortaya konulan ürünlerle vs vs her şeyle bir şekilde kendini belli eder. keza şu anda ne kadar belli olduğunu bu ve benzeri konularda görmekteyiz.



demek istediğim özellik insanın inanılmaz çeşitliliği ve her şeye uyum sağlama özelliği.



insan denilen yaratık en saygın, kültürlü ve derin seviyelerde gezebilirken en aşağılık, sığ ve odun biçimlerde de gezebilir. zaten bir arkadaşımın bana dediği bir teoriye neredeyse inanmaya başlayacağım. oğlum zaten darwin salakmış, biz insanlar maymundan falan gelmedik, doğrudan ağaçların evrim geçirmiş haliyiz budur işte. insan dediğin yaratık odunun gelişmiş halidir. kolsa kol, saçsa saç. bazıları evrimini iyice götürmüş bazıları ise yarı yolda kalmış.



şimdi konumuza dönelim. eldeki malzemeler

- hoşlanılan kız.

- hoş bir ortam

- tatlı, soğuk, doğal ve sıvı bir gıda olarak hoşaf.



burada adının kulağa ses olarak ilginç gelmesi dışında hoşaf adlı gıdanın hiç bir sıradışılığı yoktur. hatta hafif olması, sıvı olması ve tatlı olması sebebiyle gayet yararlıdır. serinliği ile ferahlatıcıdır. tatlı bir sıvı olması ile kana neredeyse anında karışarak günün devamında beyinlerin düzgün çalışmasına yardımcı olur.



demek ki hoşlanılan kızla hem de hoş bir ortamda hoşaf içmek, sohbetin sağlıklı ve eğlenceli bir şekilde gelişmesi adına, hareketlerin mantık dairesinden çıkmaması adına oldukça yapıcı etkiye sahip bir eylemdir.



Kaynak: İtüSözlük