georges politzer
 

felsefenin başlangıç ilkeleri ve felsefenin temel ilkeleri adlı eserleriyle ülkemizde bir dönem çok okunan ve tanınan fransız filozof. koca felsefe tarihini materyalist diyalektik süzgecinden geçirerek sunduğu çalışmalarıyla, 70'li yıllar üniversite gençliğini felsefe salonuna servis kapısından sokan zat-ı muhterem kullanışlı kişi.

kendisi nazi kamplarında katledilmiş büyük bir devrimcidir. kitapları daha sonradan öğrencileri tarafından ders notlarından derlenerek çıkmıştır. ama gene de diyalektik materyalizm'i öğrenmek için çok kötü bir kaynaktır. okuyup yanlışları üzerinde düşünülüp tartışılacaksa yararlı olabilir ama sıfırdan birşeyleri kavramak için iyi değildir. ha hangi kaynak iyidir denilirse direk marx ve engels okumak kadar sağlıklısı yok. çünkü türkçe sovyet kökenli kitaplar bu konuda daha da kötü.



gene de şunu itiraf etmeden geçemeyeceğim. bu felsefenin temel ilkeleri'ni solculuğa yeni başlarken okuduğumda, adeta aydınlandığımı, dünyanın gözüme daha bir başka göründüğünü düşünmüştüm.

sık sık şöyle denir: georges politzer her şeyden önce gülüştür. meydan okumanın gülüşü başkaldırmanın değil devrimcinin gülüşü anarşistin değil, tarihin mahkumiyet hükmünden kurtulmak için eski dünyanın güçleri ile açıkça alay eden marksistin gülüşü. zincirler içinde, pucheu'nin karşısında, gestaponun işkenceleri içinde bile, gakip gelenin gülüşü infaz mangasının karşısında, galip gelenin gülüşü böyle diyor georges cogniot onun için ünlü eseri felsefenin başlangıç ilkeleri'ne önsöz yazarken. paris işçi üniversitesinin en meşur hocalarından en sevilen hocalarından biridir politzer. bunun nedeni aslında onun halka felsefe öğretirken uyguladığı yöntemdir. felsefenin tüm karmaşasını bir yana iterek, oracıkta işçileri öğrettiği felsefe ile ünlüdür. eseri de zaten öğrenciler için tuttuğu notların bir karmasıdır. her şeye göğüs germesini bilmiştir politzer. yaşamı pahasına düşüncelerinin önüne durmamıştır. alabildiğince düşünmüştür. kendisine düşünme ancak bu şekilde yaşarsın naziye hizmet et dendiği zaman bile ölümü yeğlemiştir. bir haykırıştır politzer bir gülüş.



Kaynak: İtüSözlük