faşizm konuşma yasağı değil söyleme mecburiyetidir
 

roland barthes in çok yerinde tespiti üzerine söylediği şey. şöyle ki bir kişi topluluk içinde bir fikri savunduğunda aynı zamanda topluluğun tepkisini çekmemek için savunmadığı fikri ya da dahil olmadığı grubu da dile getirmek zorunda hissedebilir. örneğin yeşili koruyalım doğayı sevelim arkadaşlar diyen bi insanın arkasından eklemesi yanlış anlamayın greenpeace çi değilim

üçüncü dünya ülkelerinde herhangi bir fikri beyan ederken ille başı veya sonunda disclaimer yazılması gerektiği gerçeğini tokat gibi insanın ağzına vuran bir söz.



demokrasi uygulayıcısı olduklarını her fırsatta dillendiren oligarşik yapıların, fikir çatışmalarının ancak belli fikriyatlara bağlı kalınarak yapılabileceği iç sesinin dışavurumudur efendim.

kürt sorunu üzerine girişilen tartışmalarda örneğini bolca gördüğümüz önerme.



-...sonuçta devlet doğuya yatırım yapmakta hep geç kaldı ...bıkbıkbık ...kendi dillerini de kullanmaları gerekirdi ...falanfilan...haa, yanlış anlaşılmasın benim dedem yörükdür zaten, aslen yozgatlıyız biz!



+...işsiz parasız gençler mecburen dağlara çıktı ...venividivici ...geride gözü yaşlı kürt anaları kaldı ...vıdıvıdıvı ...haa, pkk teröristtir bir örgüttür, böyle düşündüğümü bilmenizi isterim!



-...ortada diyarbakır cezaevi vakası var ...bıkbıkbık ...80 sonrasının getireleri bunlar ...diridiridiri ...haa, belirtmekte fayda var benim türk polisine güvenim tamdır, bunlar münferit olaylardır!

?



Kaynak: İtüSözlük