cevap
 

* behey!



kara boynuz gibi kaşlı



mukaddes apis başlı



adam



behey!



kara maça bey!



sen şiirin asil kamusuyla konuşuyorsun,



ben asaletten anlamam.



şapka çıkarmam konuştuğun dile,



düşmanıyım asaletin



kelimelerde bile.



behey!



kara maça bey!



ben bilirim



bu tehevvür bu şikâyaaat niçin?



bilirim



beni uykumda boğmak için



bekliyorsun geceyi..



ben ki bileklerimde tel kelepçeyi



bir altın bilezik gibi taşımışım,



ben ki ilmikleri sabunlu iplere bakıp



kıllı kalın ensemi kaşımışım,



tehdidine pabuç



bırakır mıyım hiç?



behey!



kara boynuz gibi kaşlı



mukaddes apis başlı



adam,



behey!



kara maça bey,



behey, yüzü kara.



ruhunu bir zenci esir gibi çıkardın pazara,



bir orospu odası yaptın kafatasını...



hâki ceketli ölülerin ceplerinden



çalarak parasını



satın aldın kendine



isviçre dağlarının havasını.



ve işte bundandır ki, bugün



ablak sarı suratında senin



kanlı altınların kızıllığı var..







acayip rüzgârlar esmiyegörsün başımdan.



yoksa musahhih maaşımdan



haftada üç papel taksite bağlayıp seni



bir şamar oğlanı gibi kullanırım.



beyimin böyle işlerle ülfeti var sanırım,



mükemmel yapar vazifesini..







behey!



kara maça bey!



halka ahmak diyen sensin.



halkın soyulmuş derisinden



sırtına frak giyen sensin.



yala bal tutan beş parmağını



beş çürük muz gibi,



homurdanarak dolaş besili bir domuz gibi.



meydan senin...



mi dersin?



hata edersin,



bizde o göz var mı baksana!!



ben içirmek için sana



kendi kara kanını



bir ateş çemberle çevirdim dört yanını!



sağa git



yok geçit,



sola git yok,



ileri



geri



yok.



kıvır kuyruk kalemini kalbine sok



bir akrep gibi r et...







nazım hikmet ran