kaybetmekten korkmayanlar
 

kazanacağını düşünen riskseverlerdir.

ellerinde kaybetmenin kendisinden başka bir şeyi kalmayanlar.

en fazla korkulacak kişilerdir.



zincirlerinden başka kaybedecek şeyi olmayanlar.

kazanmaya en yakın olanlardır.

net gözükmelerine ve sivri davranabilecek cesareti üzerlerine iliklemelerine rağmen, aslında sürekli bir taraflarında kendilerini kendilerine oylamaya sunanlardır...

tutunamayanlar'dır. tutunamayanların en güzel örneği de selim ışık'tır.

mutlaka er yada geç habersiz ve hiç birşeysiz öbür dünyaya gideceğini bilenlerdir...

hiçbirşeyden korkmayanlardır.

ya çok aptallardır ya da çok cesur.

kaybetmekten korkmamak insanin doğasına aykırı bence..hatta kesin olmalı diye düşünüyorum..önemli olan hiçbirşeyin aşırıya kaçmaması..kaybetmekten korkmak stres iyi yöneilebildiği takdirde insanı daha büyük başarıya götürür sanırım. çok klişe olacak belki ama tavşan ve kaplumbağanın hikayesindeki gibi tavşanda biraz korku olsaydı belki de nesillerdir dinlediğimiz bu hikaye asla doğmayabilirdi..kendinden aşırı emin olmak yerine, kendine güvenmek ama aklının bir köşesinde her an kaybedebileceğini bulundurmak en akıllıcası olur belki de..

bu yetenek ilerigörüşlülük ister.risk almaktan korkmayan insanların sahip olcağı bi sıfattır.ve genelde kazanç sağlar.

kaybedecek bir şeyleri kalmadığından mütevellit korkusuzlardır,

aşağı doğru tırmanırlar,

umarsızdırlar,fütürsuzlardır,

hayattan hiç bir beklentileri yoktur-kalmamıştır!

zira özgürdürler,

ve ellerinde kalan tek cevherleri özgürlüklerini kaybetmemek için,canları pahasına savaşmaktan çekinmezler,

üzerlerine yapışmış tehlikeli yaftası bu yüzdendir!

korku mu o da ne ki diyebilecek duruma gelen zat-ı muhteremlerdir,kaybedecek hiçbir şeyim yok gözüyle bakınırlar hayata...

en nihayetinde de mutsuz mutluluklara mahkum yaşarlar ya da bi o kadar sahte gerçeklerle ya da abarmayayım en iyisi...



Kaynak: İtüSözlük