farkındalığı yüksek insan
 

iyi bir gözlemciliğin yanında sorgulayan ve sonuçlara varan, vardığı sonuçları sentezleyerek zamanla farkındalık seviyesi artan insandır.farkındalığı yüksek olan kişi herşeyin farkındadır, canı isterse aptala yatıp görmezden gelir canı isterse pattadanak herşeyi ortaya döker,dumur eder.farkındalığı ne kadar yüksekse kişinin gerçekliklerle o derece iç içedir ki bu ona acı verir, hayatı çekilmez kılar.zordur farkında olmak ve farkındalıklarıyla yaşamak.

farkındalığı ilerledikçe acı duymak ruhun fiyakasıdır sözünü iliklerine kadar hissetmeye başlayan insandır...

şehirli insandır. köylü versiyonlarına cin gibi adam denir.

o bienal senin, bu sergi benim koşturan insandır.

çoğu zaman acı çeken insan.

herşeyi göreceği için hep kırılır.

farkındalığı yüksek diye alçak olandan daha farklı muamele gören insan tipi değildir kendileri. herkes ile aynı maaşı alıp, aynı yemekleri yiyip,aynı yere sıçmaktadır. tek farkı bu ülkede bu maaş ve sosyal güvence ile ağzına sıçılıp, buradaki deyim ile boku yediğini farkederek çiğnemeye çalışmasıdır!

genelde eğer ortam yapamamışsa fark yaratan devamlı kıskanılmak için parmak kaldıran karnı ağrıdıkça daha çok acıkan ve gülmesi, esprisi ile sınıfın yarısını kahkahaya boğabilen telepatiye kurmaya yakın insandır

maskelerin ardındaki gerçek yüzleri gördüğünden mutlu olması zor olan, bu nedenle arkadaş, dost ve sevgili seçiminde epey zorlanan, seçici ve boş konuşmadığı için sohbet etmekten keyif alınan insandır.

işi çok zor olan insandır.kimselerin farketmediği şeyleri de farkeder, düşünür, üzülür, kırılır.

ve malesef fazla farkındacılığın oluşturduğu yanlış anlama ve yorumlama, herkesi ve herşeyi çok iyi anlama yanılgısına düşen kişinin işin başındaki hali.

kahretsin, biz farkındalığı yüksekler için hayat gerçekten zor.ne yaparsın böylesine gelişmiş ve entellektüel olmanın dezavantajları.

başına neler geleceğini bildiği halde hiçbirşeye müdahale edemez,özellikle de insan ilişkilerine.bu yüzden mutsuzdur.

acı çekmeye mahkum insandır..içinde yaşadığı dünyanın mutsuzluklarını,küçük hesaplarını anlayan,insanlığı yokeden hırsları insanların gözbebeklerine görüp somutlayan,düzenin ezdiklerine ağlayan,insanlık için ağlayan,ağladıkça artık ağlayamayan,acıya alışan,artık şaşıramayan insandır..



Kaynak: İtüSözlük