huzunlu madrigal
 

* 1



Bana ne sendeki dirlik düzenlik?



Hem güzel ol, hem de acı duy!



Gözyaşı yüzüne başka güzellik,



Yeşillikte bir su gibi üstelik



Borayla canlanır çünkü çiçekler.







Seni ben anlından sevinç büsbütün



Dağılıp gidince daha severim



Yüreğin yılgıdan daraldığı gün



Korkunç bulutuyla baştan başa dün



Toplanıp yığılsın üstüne derim.







iri gözlerinden kan gibi ılık,



Bir su boşanırken severim seni



Okşayıp seven elime karşılık,



Can çekişme gibi sararken sık sık



Duyduğun iç sıkıntısı gövdeni.







Çekerim içime,ey tanrısal haz!



Bütün hıçkırıklarını göğsünün,



Ey derin ezgi,tadına doyulmaz!



Sanırım ışıldar yüreğin, biraz



Gözlerinden hele inciler düşsün!







2







Kökünden kopmuş o eski aşklarla



Dopdolu yüreğin yine bir fırın



Gibi alev saçar,bilirim,harla,



Ve senin göğsünün altında hala



Az çok övüncü var kargışlıların







Yine de,sevgilim,gördüğün her düş



Daha Cehennem´i yansıtmadıkça,



Ve aklı demire,baruta düşmüş,



Yalnız kılıçlar,zehirler üşüşmüş



Bitmez bir kabus içinde açıkça,







Her yerde felaket görüp yeniden,



Süzerek herkesi korku içinde,



Saat çaldı mı sıçrayıp yeniden,



Sarıp sıktığını duymadıkça sen



Önüne geçilmez iğrenti´nin de,







Diyemezsin ki,tutsak kraliçe,



Beni korkuyla sevebilen ancak,



Ağır dehşetiyle sürerken gece



Çığlıklar içinde ruhun,delice,



Bana: ''Ey kralım,sana dengim,bak!''





*