|
evler vardir * Evler vardır kaçıp canını kurtarmak istersin... Evler vardır yalnız, soğuk, buz gibi.... Evler vardır her gece bir çift cesedin üstüne, bir mezar taşı gibi kapanır kapısı... Evler vardır sofrası kurulmayan, yarım ısıtılmış bayat pilavdan ayaküstü birkaç kaşıkla hemen kahveye koşulan... Evler vardır penceresinin kırık camına yastık tıkılmış... Evler vardır sobası tüten ve bir türlü yanmayan ve saati durmuş... Evler vardır oda kapıları bitmeyen bir sinir patlamasıyla çarpılarak vurulur taşla bir yılan başı eziyormuş gibi çarpılarak konur tabakları, bardakları masaya... Evler vardır gerilmiş yüzlerden canavar küfürleri çıkan... Evler vardır içinde kızarmış şişkin gözlerle dolaşılan ve hıçkırıktan başka bir şey duyulmayan... Evler vardır çocuk bezleri ortada, kirli çoraplar yatağın kıyısında, iki gündür yıkanmamış bulaşıklar mutfakta, öğleden arta kalmış ekmek kırıntıları daima sofranın üstündedir. Evler vardır cehennemdir, cehennemden beterdir. Ne kiralamakla olur, ne satın almakla, ne yaptırmakla ... Görünmez aynaların, görünmez bir imbikten, bin yıl süzülmüş ışıklarıyla olur. O zaman, ne mutfak mutfak kokar ne banyo karanlıkça bir rutubet kovuğuna dönüşür ne partal terliklerle eski püskü ayakkabılar, giriş kapısının dışıyla iç yanını, depreme uğramış bir kavaf dükkânının ardiyesine çevirir. Antrenin yanmış ampulü, bir hafta boyunca değiştirilmeyi beklemez. Süpürge, leğen, kova, portakal sandıkları, kömür ve odun yığılmaz arka balkonlara... Halı her zaman tozsuzdur, sigara tablaları her zaman temiz, masa her zaman çiçekli... Duvarlarda, çoğaltılmış türden dahi olsa, sevilmiş tablolar vardır anıları renklerinde saklı... Geceleri, mızrak mızrak göze batmaz yanan elektrik. Perdelerde çiğ gölgeler oynaşmaz... Öylesine ustaca düzenlenmiştir ki abajurlar, sert rüzgârlı karanlıklar çökerken sokaklara, ılık bir aydınlıkta yüzmeye başlar ev... Salt dekor da yetmez evin ev olmasına... Büyük olması yetmez, küçük olması yetmez... Çok uzaklara gittiğin zamanı bile çekim alanının dışına çıkamayacağın bir mıknatıs olması gerekir, tabaklarında, bardaklarında, koltuklarında, yatağında Bir mıknatıs... Çocukluk günlerinden kalma, buluğ yaşının hayallerinden kalma, ilk öpüşlerden, ilk kahvaltılardan, ilk çıkan kirazın paylaşıldığı akşam yemeklerinden kalma... Evler vardır kaçıp canını kurtarmak istersin... Evler vardır yalnız, soğuk, buz gibi... Evler vardır her gece bir çift cesedin üstüne, bir mezar taşı gibi kapanır kapısı... Evler vardır sofrası kurulmayan, yarım ısıtılmış bayat pilavdan ayaküstü birkaç kaşıkla hemen kahveye koşulan... Evler vardır penceresinin kırık camına yastık tıkılmış... Evler vardır sobası tüten ve bir türlü yanmayan ve saati durmuş... Evler vardır oda kapıları bitmeyen bir sinir patlamasıyla çarpılarak vurulur taşla bir yılan başı eziyormuş gibi çarpılarak konur tabakları, bardakları masaya... Evler vardır gerilmiş yüzlerden canavar küfürleri çıkan... Evler vardır içinde kızarmış şişkin gözlerle dolaşılan ve hıçkırıktan başka bir şey duyulmayan... Evler vardır çocuk bezleri ortada, kirli çoraplar yatağın kıyısında, iki gündür yıkanmamış bulaşıklar mutfakta, öğleden arta kalmış ekmek kırıntıları daima sofranın üstündedir. Evler vardır cehennemdir, cehennemden beterdir. Bir ev ahenginin ne olduğunu, daha doğarken öğrenmemişler, sonradan çok zor öğrenirler. Çok zor öğrenirler, pijamayla yatak odasından çıkılmayacağını& |
| WEZ Format +3. Şuan Saat: 12:05 PM. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.