olmasaydi o bulut
 

* Eylülde mavi bir gündü



Genç bir erik ağacının altında sessiz



Sardım onu, solgun bir aşktı



Kollarımda tatlı bir düş



Ve üstümüzde güzel yaz göğü



Bir bulut vardı uzakta



Öylesine beyaz ve öylesine yukarda



Sonra baktım, sanki hiç yoktu







Aylar geçti o günden sonra



Şöyle ya da böyle sessiz



Erik ağaçlarının hepsi kesildi



Sorarsan, aşka ne oldu



Anımsayamıyorum derim



Ama bilirim ne düşündüğünü



Yüzünü unuttum gerçekten



Tek bildiğim, onu öptüğüm o zaman







Öptüğümü de unuturdum



Olmasaydı o bulut



Anıyorum hala ve hep anacığım



Bembeyaz ve uzak



Erik ağaçları belki yine çiçek açar



Belki o kadının şimdi yedi çocuğu vardır



O bulut yalnızca bir dakika göründü



Başımı kaldırdığımda uçup gitmişti.







bertolt brecht



* Yağmur yağmazdı belkide..