cakma konvers
 

* makina zirvesinde tanış olduğumuz yardımsever sözlüktaş.







malum makina seyircisiyiz işte götümüzü hissetmiyoruz, ayaklar uyuşmuş filan..



nikotin eksikliğinden çıldırmak üzereyiz. kan şekerimiz de düşmüş. bir ara ''ambulans çağırın ben ölüyorum..'' dediğimi hatırlıyorum.



bu adam çıkageldi işte o an. üzerinde pembe bir t-shirt elinde tutku bisküvisi vardı. titreyen sesiyle* elindeki tutku'yu uzattı ve hayatımı kurtardı.







o gün bugün tutku kardeşiyiz biz!



bir de televizyon ekranlarına ayrı bir sempatimiz var, ''okan beniii seç, beeeeni seeeeç!''*