[bluemoon24]

*



olgun bir insanı dost edinmedin yegane yolu...







erişilmez bir noktada olduğu



onun yanlışını bulabilecek veya onun doğrusunun fevkine çıkabilecek..



başka bir insan söz konusu olmadığı



düşünülüyor olunacak ki



bazı zatları eleştirmek yasak kapsamına alınıyor!



insan zihninin ve düşüncesinin mahkum edildiği bu esaret,



akla ve aklın haysiyetine yakışmayacak olan bu gericilik,



bir bağnazlık değil midir?



bu bağnaz yaklaşım,



bir insanın putlaştırılması değil midir?



putperestlik.. bir din değil midir?







Eleştiri başlı başına bir sanattır, üstelik zor bir sanat. Bu sanatı icra edecek olanlar için kısaca maddeler halinde kimi genel geçer tesbitler yapalım:















1. Ehliyet: Ciddi eleştiri ehliyetli eleştirmenin elinden çıkar. Öncelikle bu işe ehil olunup olunmadığı sorusu sorulmalı. Ehil olmayanın yapacağı bir şey yok mu? Var elbet: Tanıtmak. Eleştiri başka. Taine, "Eleştirmek hüküm vermektir" der. Ele aldığı konuya hakim olanlar verir hükmü. Eleştirmek ehliyetin belgesi değildir. Ehilseniz eleştirmek sizin için bir sorumluluk olur.







2. Araştırma: ‘Tesessüs de diyebilirsiniz. Üstünkörü okunan birkaç eser eleştirmek için yeterli olmayabilir. Bir arkeolog gibi kazmayı çok dikkatli vurmak, bulguların gerçek değerini iyi tesbit etmek, değerli olanı olmayandan ayırabilecek bir yeteneğe sahip olmak gerekir. Eleştirmen, muhatabının ulaşa bildiği her ürünü gözden geçirmek zorundadır. Kolay bir iş değildir bu, azim ve sebat ister. Değilse uğruna bu kadarcık zahmeti göze alamadığımız birini ‘eleştirme hakkını kullanmayacağız demektir.







3. Uyanık Bir Şuur: Söz büyü, sanatkar ise büyücü. Aleti kelimeler. Tüm mahareti dilinde, dolayısıyla kaleminde. Muhatabı kendine hayran etmek için sahnede kelimelerini kullanarak numaralar yapan bir illüzyoncu. O çok parlak kelimelerin, çarpıcı ifadelerin büyüsüne bir kez kaptırırsanız kendinizi, işte yuttunuz namarayı. Sadece bir hayransınız artık, kelimelerin büyüsünü kapılıp ardından sürüklenen bir hayran kelimelerin yani "yalanların." Ele aldığınız kişi çarpıcı bir üslup sahibiyse çok daha tetikte ve uyanık olmak zorundasınız. İfadelerin parlaklığı gözünüzü kamaştırabilir, asıl görmeniz gerekeni göremeyebilirsiniz. Hayranlık bir teslim bayrağı. Ondan sonra yazdığınız bir methiye değil bir eleştiri olduğuna gelin de inandırın beni.

Eleştirmenin "tükürmek" demeye gelmediğini bilen "yukarı bıyık, aşağı sakal" biçiminde düşünemez. Bu mantıkla eleştiriden kaçanlar, tükürmeye niyetlenmiş olduklarını ima etmiş olurlar. Öylesine bir eleştiriden hazer etmek kişinin centilmenliğine delil değildir.













Yukarıda, ‘eleştirmenin bir hakediş olduğunu söyledik, hak etmek için de ter dökmek gerektiğini belirttik. Bunun gibi eleştirilmek de bir hakediştir.Hiçbir şey yapmayanların eleştirilmeye ne hakları var.







başkalarının fikirleri üstünden fikir üretmek.







tüketim çılgınlığı...







üretmek yerine üretilenlerden beslenmek. tüketicilik.







yapabilmek becerisini ifşa edememekten gocunmak.







Ne çok severim.Yeter ki düşsün biri elime. [img]/images/smilies/smile.gif[/img]







Ben her zaman eleştiriye açığım diyenler...kesinlikle yalan söylüyorlar.







Kaynak:Antropoloji