İSTASYON sizce ne demek, İSTASYON size neyi çağrıştırıyor?
 

*



Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü







İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara







Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi







Sıcak bir kara sevda







Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu







Acımsı, buruk.







mühürlenmişti ağzımız bir sessizlik içinde







Sessizliği üstümüzden atamıyorduk







Bir saçak altında kararsız, yorgun







Saatlerce duruyorduk







Kimse görmüyordu bizi















Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü







Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi







Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü







Bir başka türlüydü bu insanlar







Sen bir başka türlüydün







Gözlerin yine öyle bir bilinmez renkteydi







Gözlerin gözlerimde erimekteydi







Bir mermer heykel gibi yanımda duruyordun







Beni bırakma diyordun















Meyhane sarhoşları gibi sırılsıklam







Bir yalnızlık duyuyorduk







Ağlıyordun, ağlıyordun...















Cebeci İstasyonunda bir tren







Nefes nefese soluyordu







Gerilmiş bir keman teli gibiydik















Ankara Kalesi'nde bir eski çalar saat







Bilmem kaça vuruyordu







Bir yağmur yağıyor inceden ince







İçimizdeki binbir düşünce







Harmanlar misali savruluyordu







Islanmış bir ceylan yavrusu gibi







Tiril tiril titriyordun







Gitsek gitsek diyordun.















Yüreğimin atışından deli gönlümce







Sırıl sıklam, paramparça, permeperişan







Türküler söylüyordum







Ağlıyordun, ağlıyordun...















Şimdi, şimdi seni düşünüyorum







Cebeci yollarında rüzgarlar esiyor, serin







Paramparça düşmüş gönül ufkuma







İki yıldız gibi gözlerin







Gel Ey ciğerime saplanan hançer







Gel ey yüreğime oturmuş kurşun







Göçmen kuşlar gibi çok uzaklardan







Gel artık







Ne olursun



.................................................. ...........................yavuz bülent bakiler.......cebeci istasyonu sürekli kullandığım istasyondur.......hüzünlü bi havası var...ankara da ama dışında sanki..







senin kanatların vardı, uçardın.



trene kaçak binenlerden bri de ben olurdum hep.







Vay be. Geçen seneki 'ben' ne güzel yazmış. Yalnız noktalama işaretlerinde hata yapmışım. [img]/images/smilies/smile.gif[/img]







Bknz: Kod Adı Yeşil.







gar de l'est.



son bi istasyon vardır tren durur içinde ki tek yolcu sensindir



inmeyi istesen de inersin,istemesen de...



aslında o istasyona girmeyi, hatta taşıta binmeyi bile istememişsindir....



o istasyon ÖLÜMDÜR...







orda trenler olur her zaman,



bense trenleri hep kaçıran..







Cüneyt Arkın,Hülya Koçyiğit ve kötü adam,Erol Taş.



Nedendir bilmiyorum,seviyorum bu filmi.Öyle ahım şahım bir tarafı yok,yok ama...Beni etkilyen bir şey var bu filmde.Seviyorum işte.







Gırgır Ali ve köpeği Çarşaf.







SON İSTASYON



Akültürasyon



Ajitasyon



Asimilasyon



Dilsiz halk



Ruhsuz sürü



Tarihin bataklığı



Son İstasyon.







ergun yıldız







Yalnizim bir kompartimanda



Bir hizar testerisinin yaz isigi ufuk hattindan



Agir agir gözlerime geliyor kösede rüzgar



Tozla yikiyor sögüt dalini çocuk



Onalti bagimsiz devlet büstünün



Sarkan biyiklarini düzeltiyor zaman



Düsündükçe koyu bir renk aliyor



Buraya uzun bir yol boyunca



Kurulu bir kumpanya çadirlarindan



Tugla harmanlarindan geldim her atesin



Çemberinde yanarak ve daragacinda



Kurutarak dikissiz gömleklerimi



Her sabah zekeriya sofralarinda herkesle



Kalin kitaplarin yufkasini yeniden islatip



Yedik açlik



Düsündükçe daha da artiyor hangi geçmisin



Kaynagina egilsem aci bir su



Gelecek günlerin yorgun treni yillardir



Telaki bekliyor



Bekle bekle bekle gençligin karanlik yildizi



Yillardir takim degistiriyor ve cephe



Isimsiz bir tortuyla kapanmis



Bilemedim nasil bir mangal yüregimiz



Kömür gözlü çocuklarla yaniyor ve bedenim



Ates içinde



Eylül.







Her yanimdan geçen öpüslerinin



Islak serçelerini duymasam



Kör testereyi bile göremeyecegim.







Kaynak:Antropoloji