[bluemoon24]

*



Ne Zaman







Ben değilim



yüzüğün yüzündeki kehaneti!



Ben seni bir ömür arayıp



sonra bulmuşum,



uzak yakın dememişim



sana gelmişim



az gitmişim, uz gitmişim,



bir arpa boyu yol gitmişim belki,



ama vazgeçmemişim.



oysa



oysa benim,



üzümden önceki sarhoşluğum



sana değil miydi?



oysa benim yollarım yollarım



sana değil miydi?



oysa benim yakınlığım



yakınlığım sana değilmiydi?



Ne zaman



daha yakındım ben sana,



ne zaman daha yakın? !



hiç bilmedim,



bilemedim ki,



ben seni tanımadan önce sevdim ki!







Sen!



Elest,te ilk merhabam



başlangıcım ve sonum,



sonum ve başlangıcım benim,



dünüm ve yarınım,



ezelim ve ebedim benim,



duruluğunu yüzüme çarptığım



sabah güneşim,



bir avuç suyum!



zerresinde okyanusları bulduğum,



baharlar yaratılmadan önceki baharım,



hazanım, zemherim yazım, ayazım



sevdamın adı hecesiyle yazılanım,



Erciyes,te kar,ım, Erzurum,da har,ım



elleri ellerime,



sevdası kalbime dolananım,



Ömrüm!



Senden öncesini yok saydığım



geceleri gözlerime,



gündüzleri kalbime sakladığım.



Ne zaman



daha yakındım ben sana,



Ne zaman daha yakın? !



Hiç bilmedim



bilemedim ki,



ben seni tanımadan önce sevdim ki!







Sen değilmiydin?



zerre zerre bulduğum,



okyanus okyanus çoğalttığım!



Sen değilmiydin!



sarıldığım yastık,



dokunduğum çarşaf,



saçlarımı serdiğim,



ak pak patiskam!



Sen değilmiydin?



yüreğimdir deyip,



güneşi ellerime sıcaklık,



gözlerime ışık,



kalbime sevda diye salan,



sen değilmiydin?



topladığın çiçeklerden



başıma taçlar yapan!



Ne zaman



daha yakındım ben sana,



ne zaman daha yakın? !



Hiç bilmedim



bilemedim ki,



ben seni tanımadan önce sevdim ki!







Şimdi, en parlak yıldızlardan, yıldızlar takıyorum saçlarına,



Ayı indiriyorum gökten, secde etsin diye bir bakışına,



Can kurban diyorum, can kurban senin, can yakışına,







Sahi!



Ne zaman



daha yakındım ben sana,



ne zaman daha yakın? !



Hiç bilmedim



bilemedim ki,



ben seni tanımadan önce sevdim ki!

Jale_ Su hande







sevda çok anlamlı bir kelimedir.çünkü benim adım sevda.....







SEVDA DEDİKLERİ







yaslanacak omuzlarım yok benim,



tutacak ellerim,



sığınacak limanlarım



dudaklarımda üşüyen bir gülümseme



hayatımdan tüm gidenlere selam yolluyorum...







bir gün bir gün bütün insanlar gibi sende öleceksin demişti eşkiya oysa



o zaman kabrinde sarı bir çiçek açacak



o çiçeğe bir arı konacak



ve belkide çiçeğine konan o arı ben olacağım



dudaklarımda düşlerimin hazanı



ölümden sonra bana geleceğinin hayaliyle avunuyorum..







bir şehire yolu düşüyor adımlarımın



o şehrin daracık ara sokaklarında, duvarını aşıp



yanlışlıkla boynunu dışarıya eğen, sarı bir gülü okşarken parmaklarım,



seni belki de hiç bulmamak adına arayıp duruyorum



çünkü seni bir daha kaybetmek, bana ne getirecek biliyorum..







adına sevda diyeceğim tek bir yaşanmışlığım olmamış



okşanmamış saçlarım, tutulmamış ellerim ısınmamış yüreğimle



şehrinin sokaklarında, yüreğim ellerimde kibritçi kız misali



öylece bekliyorum..







oysa çiçeklerin ellenmemişi, koklanmamışı, en bakirleri makbuldür diyen içimdeki geçmiş zaman seslerine



hikâyeymiş onlar diyorum..







üstümde kırağı yemiş çiçek masumiyeti,



dallarımda vurgunlarının kar saatleri,



rüzgarlarından üşümüş ve örselenmiş yapraklar misali



titreyip duruyorum..







son savaşını kaybetmiş, yenik bir askerin yorgunluğu gibi doluyor yokluğun içerime,



uçurum diplerini görmüş, örselenmiş bir çiçeği bile üşütüyorum yalnızlığımla,



varmıydı diyorum, varmıydı acaba benim, senden önce yaşanmış geçmiş zaman günahlarım?



bu halimle, bu sorgulamalarımla hem seni..ama..en çokta kendimi yaralıyorum...







''Burdayım diyorsun burda, bir nefes kadar yakınında! ''



seninle dolu bir nefesi daha çekerken içerime



varlığından ısınıp, çocuksu gülümsemelerle tam sarılacakken boynuna,



saçlarımın kokusu tam sinecekken koynuna



'düş'müş diyorum...düşüyorum...







Ve bu yatak diyorum uykusuzluğumdan değil yorgun düşüşü,



çarşafının her zerresinde ki üstüne kırağı yağmış gül bahçesi ıslaklığı



elim uzanıyorken yatağın boş tarafına ve orda yokken bedeninin sıcaklığı



çaresiz kalmış bir çocuk gibi...ağlıyorum...







oysa diyorum kendi kendime, bir peri kızı olup girmek vardı rüyalarına,



sana güneşe benzer sevgiler sunup girmek vardı koynuna



hem diyorum, hep sağ yanındaki melek olup, sevaplarını yazmak vardı aşk defterine



benden öncesini kıskanıyorum, benden öncesini kıskanıyorum



benden öncesini kıskanıyorum..



Ve büyük bir sabır ve inatla çekerken seni, sadece benle dolu sağ yana...



yüzümde sadece çocukluğumdan hatıra bir tebessüm..gülümsüyorum..







göğün ayazında tek başına kalmış bir yıldıza takılıyor gözlerim, onun parlayıp, parlayıp sönen halinde,senin güzelliğine benzer bir okyonus zerresi buluyorum,



içimde sevgiye dair son inanmışlık



ve sevgimi ve sıcaklığımı sana yolluyorum...



ve bir yemin gibi



bundan sonrası sadece sana..



bundan sonrası sadece sana diyorum...







tutacağın bir el lazım sana diyor bir ses, yaslanacak bir omuz, içine sevgilerini koya bileceğin bir yürek..gözlerimde sitemin bin parçaya bölünmüş hali..o bu dünyadayken olmaz,o bu dünyadayken olmaz...varsın üşüsün bu yürek ona bin yıl daha..varsın yansın bu yürek



ona bin yıl daha..ama ne burda ne orda..olmaz diyorum...







yaran kanıyor diyor birileri, yaran kanıyor, hiç olmazsa kanını durduracak bi beyaz mendil, bunu kabul et bari...derken...



gözlerimden yokluğuna süzülen tuzlu bir damla...uyanıyorum...







Sevda dedikleri bir ağır yükmüş...anlıyorum...







Düşüm de bana uzatılan beyaz mendil mi? ..







Ondan değil di...almıyorum...

(J.K) 9_10_2006_03:25







Su_hande







Pervazsızca







Dillendiririz







Yabancısı







Olduğumuz







Lugatla...







sevginin, aşkın, tutkunun ötesinde bir şeydir. bir günde, bir ayda, bir yılda değil bir ömürde bulunur veya bulunamaz.



genellikle bir ömürlük olmasına rağmen bu duyguyu hissetmemiş kimseler, 'tutku' kavramıyla arasındaki farkın varlığının ispatı için çetrefilli sözcük oyunlarına dalarlar.







Sevdiğim ve uğruna kaç şiir yazdığımı unuttuğum.Ve aşkınla yalnızlıkta unutulduğum...







peşinden koştuğum...



karası var bu sevda denilen şeyin... yeşil reçeteyle satılıyor...:P







sev da!







şştt sana dedim sev daa!







(birleşik yazıldığına bakmayın)







Kaynak:Antropoloji