ZAMANIN DURMASI sizce ne demek, ZAMANIN DURMASI size neyi çağrıştırıyor?
 

*



'Chung Hing sam lam' (1994)







Kar Wai Wong



'...şairler, gençliğimizde yaşadığımız bir eve, bir bahçeye girdiğimizde, bir an, o çok eskideki benliğimize kavuştuğumuzu iddia ederler... Bunlar son derece tehlikeli ziyaretlerdir ve bunların sonucunda, elde ettiğimiz başarı kadar hayal kırıklığı da yaşarız... Çeşitli yıllarda denk düşen sabit yerleri kendi içimizde bulmak daha iyidir... Büyük bir yorgunluk ve ardından güzel bir gece uykusu, bir ölçüde bunu sağlayabilir bize... En azından bunlar, iç monoloğu - kendisi hiç kesilmediği halde - bir gün öncesinden hiçbir yansımanın, hiçbir hafıza ışıltısının aydınlatmadığı, uykunun en dipteki, en karanlık dehlizlerine bizi indirmek için bedenimizin toprağını, özünü öyle iyi karıştırırlar ki, kaslarımızın içine daldığı, dallanıp budaklanarak taze hayatı emdiği yerde, çocukluğumuzun bahçesini buldururlar bize... Bu bahçeyi tekrar görmek için seyahate gerek yoktur onu bulmak için derine inmek gerekir... Toprağın üstünü kaplayan şey artık üzerinde değil, altındadır ölü bir şehri ziyaret etmek için yolculuk yeterli değildir, kazı yapılması gerekir... Yine de, kimi kaçak ve beklenmedik izlenimlerin bizi geçmişe bu organik çözülmeden çok daha başarıyla, daha kesin bir doğrulukla, daha hafif, daha maddesiz, daha başdöndürücü, daha etkili, daha ölümsüz bir uçuşla götürdüğünü ileride göreceğiz...'







algımızın dışında bir zaman varsa da hızı kesinlikle algımızla ilgilidir. uygun koşullar ve mekanlarda yavaşlatmak durdurmak veya kat kat hızlandırmak mümkündür.







su gibi akıp giden - nasıl geçtiği farkedilmeyen - ya da bir türlü geçmek bilmeyen veyahut 'dakik' işleyen zamanlar dışında kalan ve daha sonra ifade ederken: ' o an gözümün önünden gitmiyor ', ' herşey bir film şeridinin kareleri gibiydi' tarzı kalıplaşmış cümlelerle aktardığımız, daha çok olan - bitenle ilgili bir durumdur: zamanın durması.







'Saatleri Ayarlama Enstitüsü'nün yazarı Ahmet Hamdi Tanpınar,



' Bir garip rüya rengiyle / Uyumuş gibi her şekil, / Rüzgarda uçan tüy bile / Benim kadar hafif degil.' derken zamanın durağanlığını, olan - bitenle ilişkilendirmeden anlatmış..



ama hep orada kalamıyor insan, yaşama sarılıyor, yapılacak çok iş var, aklımız yerinde..



en güzeli 'onu görünce kalbim duracakmış gibi oluyor' halleridir gene de..







zamanın durduğu bir yer biliyorum...nereye giderseniz gidin büyülü bir gölge içinde kalıyorsunuz..







Bir açık hava müzesinin içinde sanki zamanın orta yerine bırakılıvermişsiniz gibi....







bir vadinin yamaçlarına serpilmiş bu mimari harikası yerleşimde zamanın aktığını hissedemiyorsunuz...







Bu yüzden ki Osmanlılar zamanında bunun önlemi alınmış -ya da ben öyler biliyorum- kentin ortasına kocaman bir saat kulesi inşa edilmiş...







zaman akmıyorsa sesi de mi yok [img]/images/smilies/smile.gif[/img] İşte bu saat zamanın sesi oluvermiş...







Gittim gördüm...Hatta tasdik ettim....zamanı kaybetmek isteyenlere....







bknz: Safranbolu







durduğunda bile içinden geçilememesi..







Ne mümkün







evet bazen dursa iyi olur en olmadık zamanlarda......







Kaynak:Antropoloji