[Berilce]

Kurtuluş Son Durak
Sevgilisi tarafından terk edilen Psikolog Eylem’in birbirinden farklı ama bir şekilde ezilmiş kadınların oturduğu Saadet apartmanına gelişiyle beraber, bu kadınların Eylem ile olan ilişkileri, hepsinin de hayata bakışlarını ve yaşamlarını değiştirir… Yatalak babasına bakan Vartanuş hanım (Demet Akbağ), miskin bir kocaya sahip Fusün (Asuman Dabak), dayakçı ve sarhoş bir kocası olan Gülnur ve hınçlı kızı Tülay, entellektüel sarhoş Nejat, Mafya babası bir adamın metresi olan Goncagül bu apartmanın sıra dışı sakinleridir. Eylem yaralarını bu apartmanda sararken bir yandan da diğer kadınların yaşamlarına dokunur ve onları değiştirir. Film, bir kara komedi, cinayet sahnelerine bile insan gülmeden yapamıyor!... Maganda, bıçkın komiser rolündeki Yavuz Bingöl’e hayran oldum, Yavuz Bingöl’ün son yıllardaki Sinemadaki başarısı, şarkıcılığını geçecek gibi görünüyor… Tabi dayakçı koca Şevket’i de unutmamak lazım, sonu kötü oldu… Ayrıca Sarhoş yazar rolündeki Metye Horozoğlu’nun rolünü canlandırış şekli çok iyiydi, Mete horozoğlu’nun biraz daha filmde yer alması iyi olurdu aslında… Özellikle Eylem’in rından sonraki baçbaşa diyaloğu çok iyiydi, hele Eylem’in gelinliğini apartmanın direğine bir bayrak gibi asması ve “Arabesk’in damarını çatlattın beee” kızım demesiJ))) Filmin ilerleyen bölümlerinde sarhoş Nejat’ın sadece bir sarhoş adamdan ibaret olmadığını, aynı zamanda da iyi bir yazar olduğunu öğreniyoruz, diğer erkeklere benzemediğini de… Boyunlarına bağladıkları pembemsi mor renkte fularlar ile ve birlikte hareket etmenin asıl güç olduğunu keşfeden bu ezilmiş kadınlar, kendilerini sinekler gibi ezen erkek dünyasına baş kaldırırken, Eylem şöyle söylüyor ve güzel söylüyor gerçekten; “Biz kadınlar intikamımızı yıkarak, öldürerek değil, yaparak, kendimizi mutlu ederek alacağız, aksi takdirde onlar gibi olursak, bir üçüncü sayfa haberi olmaktan öteye gidemeyiz...”
Filmi herkese tavsiye ediyorum, ben çok güzel vakit geçirdim...