|
M,Levent ÖZGEÇ...Biyografi M.Levent ÖZGEÇ ; 7 Temmuz 1965 Yılında üç erkek kardeşin en büyüğü olarak Elazığda dünyaya gelmiştir.İlk okulu Elazığ'da bitirmiş ortaokul ve lise öğrenimine Ankarada devam etmiştir.1986 Yılında Muhabere Astsubay Sınıf Okulu sınavlarını kazanarak 1987 yılında Muhabere Astsubay olarak göreve başlamıştır.İlk olarak Diyarbakır'a ataması yapılmış,sırasıyla da Kıbrıs ve Tekirdağ/Çorlu'da görevlerde bulunmuştur.1998 yılı içerisinde ise sağlık nedeninden dolayı görevinden emekliye ayrılmıştır. Hobilerine gelince; 16-17 Yaşlarında iken lisanslı amatör futbolcu olarak futbol oynamış kalemini de elinden hiç bırakmayarak şiir yazmaya devam etmiştir.1998 yılında görevinden emekliye ayrıldıktan sonra şiir; Artık onun için bir yaşam şeklini almıştır.Ankarada düzenlenen şiir toplantılarına katılıp önemli şairlerden dersler almıştır.Artık şiir yoluna onların ışığında devam etmektedir. Yazmış olduğu şiirler de,kullanmış olduğu kelimelerde bazen düşündürdüğü bazen de güldürdüğü söylenir. ÖZGEÇ evli ve iki çocuk babasıdır.Ankarada ikamet eder. Futbol oynadığı yıllarda 9 numaralı formayı giymek en büyük tutkusuydu ama açıkça da söylemek gerekir se; Şimdi rakamlardan hiç sevmediği ve kesinlikle kullanmadığı yine dokuz olmuştur. Eserlerine gelince; Bu güne kadar yayımlanmış üç şiir kitabı bulunur. İlk şiir kitabı olan Şarkılara Söz olur'u 2000 yılında çıkarmıştır.Bunu takiben 2002 yılında Mısralar da Ağlar,2004 yılında ise Gönül Pınarı isimli kitapları bulunmaktadır. M. Levent ÖZGEÇ kitabında da bahsettiği gibi şiirin tarifini şu şekilde yapmıştır. Ona göre Şiir : Hayatın ve hayat ötesinin diğer adıdır... |
Ynt: M,Levent ÖZGEÇ...Biyografi Sevgili dayımla bir gün muhabbet ederken,gitmek için müsaade isterim.Bana gitme,beraber gideriz der.Bir müddet sonra kalkıp beraber gideriz! Gideriz ama;Giderken de kalemimden,yüreğimin emriyle bu satırlar dökülür !... GİDERİZ..! Kan verip de aldık,bu toprakları Kanımızı verir,çeker gideriz ! Vatanıma yan gözüyle bakanın, Sefil yüreğine,çöker gideriz ! * * * Baksam;Yan gözüyle biri bakıyor, Emeli sel olmuş,kalpten akıyor, Bilmez ki bu emel,yürek yakıyor, Son damla,kanını,döker gideriz ! * * * Baksana,yüreğin,kaş çatışına Baksana bayrağın,şahlanışına, Baksana sevdamın,Vatan aşkına, Sanmayın bu boynu,büker gideriz ! * * * Düşerken yollara,gönül seslenir, Seslendikçe,Vatanına yaslanır, Deli gönül,sevdamızla uslanır, Bu aşk şerbetinden,içer gideriz ! * * * Yollar varsın,uzak olsa ne çıkar, Her köşesi,tuzak olsa ne çıkar, Bu nefesler,azap olsa ne çıkar, Yollar bizim,yine seçer gideriz ! * * * Emanettir bu aşk,bana Atamdan, Biz ne canlar verdik,göz kapamadan, İsteyen de vursun,şimdi arkamdan, Bu uğurda kefen,biçer gideriz ! * * * Boş hayale düşsen,olur mu niyet, İstersen niyetin, sen şikayet et, Vatanımla evli,bu Cumhuriyet Dere,tepe demez,uçar gideriz ! * * * Ne korkum olacak,fani canımdan Ben de yazdım işte,bir kaç anımdan Üstüme örtülen,benim kanımdan Ay yıldızlı bayrak, açar gideriz! ……………...…… Açar gideriz..! Şair : M. Levent ÖZGEÇ |
Ynt: M,Levent ÖZGEÇ...Biyografi Not : Bu şiirin doğuş hikayesine gelince canım eşim bir gün görev yaptığı kurumdan,eve telefon açar.Levent arkadaşlar kısır yapıp getirmişler sen seversin…Sende gel yiyelim der. Ben o sıra rahatsızım.Dolayısıyla gidemem ama bir müddet sonra gönlümden,kalemime dökülen mısralarım yanındadır. Demiştim ki ; - - - ÖZLEM DENİZİ - - - Özlem denizinde sandalım battı Yıllardır ararım bulamıyorum. Düşlerim uykuya zamansız yattı Aylardır hayıra yoramıyorum! Bir hayal yanımda kendi uzakta Yolunu bekledim viran sokakta Kavuşmak masalmış yolu bırak ta Bir türlü yanına varamıyorum! Bedeni sır oldu bakışı zehir Gözleri gözüme dökülen nehir Kırılan kanadım yolunda erir Uçup ta dalına konamıyorum! Yenildi ömrüme gönül muradım Düşlerimde kaldı hep umutlarım Dolmuyor ki onsuz ömür miadım Azrail koluna giremiyorum! Özlem denizine demir atınca Kalp onu vururmuş her atışında Başıma silahı sıkardım amma Ayrılık salına binemiyorum...! M. Levent ÖZGEÇ 'GÖNÜL PINARI Kitabından' |
Ynt: M,Levent ÖZGEÇ...Biyografi - - - ÇOK GÖRDÜK - - - Bakışların gönül gözü kör olmuş Bakan varda göremeyen çok gördük! Yüreklerse bedenlerde gül olmuş Takan varda deremeyen çok gördük! Ne insanlar bildim melek biçimde Görünüşte nefsi kafes içinde Bildiğim kul kula kulluk içinde Gerçek yüzün seremeyen çok gördük! Bırakalım eşi dostu ahbabı Her geçen gün verdiler kabak tadı Saat başı başımıza çorabı İstese de öremeyen çok gördük! ÖZGEÇ Derki bir cuma sabahleyin Bazen kaktüs bazen de bir gül'deyim Sakın ola beni merak etmeyin Defterimi düremeyen çok gördük. Bu defteri düremeyen çok gördük...! M. Levent ÖZGEÇ 'GÖNÜL PINARI Kitabından' |
Ynt: M,Levent ÖZGEÇ...Biyografi ŞİRKET Mİ, ŞİRRET Mİ ? Ne sözüm kar etti,ne de isyanım Bu şirket dilime düştü bak yine ! Ne bir günüm oldu,ne de bir anım Bu şirket dilime,düştü bak yine ! Damat diye alıp,gelin yapmışlar Doğru deyip,hep yanlışa sapmışlar Birde buna,ilah gibi tapmışlar Bu şirket dilime,düştü bak yine ! Sürü sepet,tek bir yola düştüler Marifet sanarak yollar aştılar Bilmezler ki insanlıktan şaştılar Bu şirket dilime,düştü bak yine ! Yollar yakın olsa gönül uzakta Gidilen yolların hepsi tuzakta Alınan her nefes sanki azapta Bu şirket dilime,düştü bak yine ! Toplanıp bir yerde,verip baş başa Yalandan gülmeler,karıştı aşa Hiç söz söyledim mi ? Ben kimim,haşa Bu şirket dilime düştü bak yine! ……………….….Düştü bak yine..! M. Levent ÖZGEÇ |
| WEZ Format +3. Şuan Saat: 03:04 PM. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.