[hülyaa]

BİR UMUT BENDEKİ...

Gecenin.. karanlığına dalar gözlerim
Dolaşır bir anda tüm evreni...
Toplanmış tüm rüzgarlar.. anlatırlar seni
Sessizce dinler... içimdeki öz'lerim..
....
Ayın mehtabını kıskandı... deniz..
Aynası olup,yansıttı yakamozunu üstüne..
Yıldızlar.. ne kadar çok görünsede..
Hiç birini göstermedi karanlık..yüzünde..
...
Kim hüzünlenirse ağlardı.. gökyüzü,
Dökerdi acısını.. kurumuş toprakların yüzüne..
Binbir acıdan dökülen yağmur damlaları...
Yaş olup can verirdi.. susamış evrene..
...
Bu yağmurlardı insana sevmeyi hatırlatan,
Dar vakitlerden insanı alıp..
Geniş zamanlara yayan..
Kalplere.... iyiliği aşılayan
...
Karanlık....aydınlığa aşık
Aydınlık... güneşe...
Güneş... ısıttığı tüm kalplere...
Hayat verdiği her şeye...
...
Sana.. aynalardan bakarken..
Kırılmış bir cam olur.. silüetim
Hüznüme bunca damlalar... yağarken
Beni de alır darlıktan...yaşattığım sevgim
...
Sevdiğim!... aç kalbini,ışık girsin içine
Yağmurlar... damlasın tüm bedenine..
Ağlamayı bilmeyen gözlerine...
Bir umut bendeki..tükenmeyen sevgiye..