[nuru]

... Ve men yettekıllâhe yec'al lehû mahrecen; Ve yerzukhu min haysü lâ yahtesib * ve men yetevekkel 'alAllâhi feHUve hasbüh * ... (65.Talâk: 2-3)
Anlamı:
Kim Allâh'tan korunursa, ona bir çıkış yeri oluşturur. Ona ummadığı bir taraftan yaşam gıdası verir! Kim Allâh'a tevekkül ederse, O, ona yeter!
Bilgi:
Ebu Zerr'i Gıfârî (r.a.), Rasûlullâh AleyhisSelâm'ın şöyle buyurduğunu nakletmiş bizlere:
"Şüphesiz bir âyet biliyorum ki, insanlar buna sarılsaydı, onlara yeterdi..."
Ve İbn-i Abbas (r.a.) da açıklamasını naklediyor Rasûlullâh (s.a.v.)'in:
"(Âyeti okuduktan sonra) hem dünyanın şüphe ve sıkıntılarından, hem ölümün sıkıntılarından hem de kıyamet gününün sıkıntılarının şiddetinden kurtuluştur bu âyetle amel etmek."
Bizim çok tespitlerimiz olmuştur bu âyeti kerîmenin faydaları hakkında.
Sıkıntıda olan, işsiz kalan, tehlikeli durumlarla karşılaşan kişiler şayet günde bin defa veya daha fazla olarak bu âyeti kerîmeyi okurlarsa, en kısa zamanda selâmete çıkarlar.
İşsiz, borçlu, aile içi sorunları olan ve hatta kendilerine büyü yapıldığını zanneden kişilere de kesinlikle bu âyeti okuyarak istifâde etmelerini tavsiye ederiz.