MÜJDAT GEZEN
 

Bu ayki konuklarımızdan biri de Türktiyatrosunun duayenlerinden Müjdat Gezen.Tüm yoğunluğuna rağmen bizi de kırmayarakzaman ayırdı ve sorularımızı her zamankisamimiyeti ile cevapladı.



Sanatınızdan kazandıklarınızla yenisanatçılar yetiştirmek için Müjdat Gezen Sanat Merkezini kurdunuz. Kaçıncımezunlarınızı verdiniz?

Bu sene 17. yılımıza girdik. Demek ki; 12.mezunlarımızı verdik.

Müdat Gezen Sanat Merkezi'ninmasrafları nasıl karşılanıyor?

Eskiden dışarıda çalışıp kazanıyordum. Şimdi kurslar açtım. Kurslardan gelen para döndürebiliyor. Yetmediği zaman da dışarıda yaptığım çalışmalardan masrafları karşılıyoruz.

Siz fark yaratan bir sanatçısınız. Bu nasıl bir duygu?

Açıkçası nasıl bir duygu bilmiyorum. Benim hayata bakışım böyle. Çünkü aman ben fark yaratayım diye yola çıkmadığımdan, kendiliğinden oluşan şeyler bunlar. Yoksa bu konuda ben özel bir çaba sarf etmiyorum. Bu benim tabiyatım.

Anadolu'nun birçok şehrinde oynadınız. Turnelerde bulundunuz. Anadolu seyircisi nasıl, farklı mı büyük şehir seyircisinden?

Üç gün evvel Bursa'da, dün gece de İzmit'te idim. Onlar da genel olarak büyük şehirler sayılır. Türkiye'de 18 tane bir milyonun üzerinde şehir var. Ben Anadolu turnelerinde gezdiğim sürece tespit ettiğim şudur ki; daha az gördükleri için bu meseleye daha düşkünler, daha açlar. Örneğin; dün gece gösterideki reaksiyonlar, gülmeler, alkışlar İstanbul'dakinin en az üç misli idi. Yılda bir kere onlarla kavuşuyoruz. Burada her gün oynuyoruz.

Piyasadaki tiyatro oyuncularının birçoğu bir ya da iki dizide oynuyor. Bu tiyatronun kan kaybettiği anlamına geliyor mu?

Televizyonun tiyatroya kan kaybettirdiği muhakkak. Ancak tiyatroculara kan kazandırdığı da bir gerçek. Çünkü tiyatro oyuncuları televizyon dizilerinden iyi para kazanıyorlar. Bu paralarla da tiyatro yapabilme olanağı buluyorlar. Televizyon tiyatro sanatçılarına iyi para ödüyor. Bu tiyatro sanatçılarını da seçerek alıyor. O dizilerde tiyatrocular olmasa dizilerin çoğu iş göremez hale gelir. Ama bakıyorum ki; hepsi büyük bir zeka kullanarak tiyatroculara roller veriyorlar. Bu da doğru bir şey. Bütün dünyada da sinemanın ilk yıllarını tiyatronun etkilediği gibi televizyon da tiyatroyu etkilemiştir. Eskiden biz 9 temsil oynardık, şimdi 3 temsil oynadığımız zaman çok güzel diyoruz.

Sizce, televizyondaki tiyatro platformunda çekilen diziler ile tiyatrodaki oyunlar arasındaki fark ne? Tiyatro soluk soluğa, nefes nefes yapılan bir şey. Televizyonda da, sinemada da yapılan hatadan dönme şansınız var. Tiyatroda yok. Bir oyunu günlerce, haftalarca bazen aylarca prova yaptıktan sonra seyircinin karşısına çıkıyorsunuz. Tiyatro; insanı insana, insanca ve insanla anlatan bir sanattır. Tiyatroda reaksiyonu anında alıyorsunuz. Televizyon ve sinemada seyircinin karşısına çıktıktan sonra tutup tutmadığını anlıyorsunuz.

Televizyondaki dizilerde oyuncu olmayan birçok kişi rol alıyor. Bu konuda ne düşünüyorsunuz?

Televizyon için pek bir şey düşünmüyorum. Çünkü televizyonun tabanında sanat aramak doğru bir şey değil. Televizyon bir eğlence, iletişim aygıtı ve aracı. Orada yapılan onun kuralları, doğru kurallar. Aynı şeyi tiyatroda yaparsanız kimse gelmez.

Siz sade bir seyirci olarak gidip tiyatro seyrediyor musunuz?

Evet. Mecburum seyretmeye. Pazartesi gecesi Kandemir Konduk'un oyununa gideceğim. Öbür hafta Genco Erkal'ın oyununa gideceğim. Bir dezavantajımız var aynı günlerde oynuyoruz.

Siz çok yönlü bir sanatçısınız. Bize biraz da yazarlık yönünüzden bahseder misiniz?

Ben mesleğimle ilgili şeyler yazıyorum. Oyunculuk, oyunculuk eğitimi, tiyatro anıları, çocuklar üzerine yazıyorum. Bunun dışında yazdığım tür az. Daha çok tiyatro bilimi, tiyatro edebiyatı, çocuk eğitimi üzerine yazdığım kitaplar var.

Aziz Nesin sizin için hastalık Müjdat'ta meslek olmuştur demişti. Bu konuya biraz değinir misiniz?

Aziz ağabey ile çok güzel günlerimiz geçti. 3 yıl benim evimde kaldı. O zaman zarfında çok sık görüşüyorduk. Benim çocukluktan kalan bu hastalık hastalığımı çok güzel tiye alırdı ve mizahi yönde anlatırdı. O da oradan kalma bir anektotdur.

Benim Profesör Sabahattin Kerimoğlu diye bir doktorum var. Ona bu hastalık hastalığımın ne zaman geçeceğini sormuştum. Merak etme 50'den sonra geçer demişti. Neden diye sorduğumda: 50 den sonra hastalıkların kendisi gelmeye başlar, o evham gider demişti. Nitekim öyleymiş. Artık kireçlenmeler, el, bilek, bel ağrıları derken hayat geçiyor.

Yıllardır zor bir mesleği icra ediyorsunuz. Ama her zaman enerjik, her zaman formda bir yapınız var. Neye borçlusunuz bunu?

Bu mesleğin tabiyatı öyle. Mecbursunuz biraz sonra sahneye çıkıp dinamik bir şekilde oynamaya. Aslında 20-25 dakika, yarım saat gösteriyi yapmak yorucu oluyor.

Tekneniz olduğunu, üstelik ehliyetli kaptan da olduğunuzu okuduk. Bize biraz deniz tutkunuzdan bahseder misiniz?

Bu binayı satın alana kadar hem teknem vardı, hem de kaptandım. Maalesef bu binayı alınca; evimi, dükkanımı, villamı, karımın arabasını, teknemi satmak zorunda kaldım. Burası çok pahalı bir bina. 3 katlı bir pasaj; içinde 3 tiyatro salonu, dükkanlar, kulis odaları, depolarımız var. Tekne zevkimi 10 yıl içinde aldım. Küçüklüğümden itibaren de teknemiz vardı. O zevk artık bitti sayılabilir. Özlem olsa bile ben bazı kapıları kilitlemesini bilirim. Onun yerine böyle yararlı bir iş yaptım. Teknemin yararı bana ve aileme idi, bunun yararı ise binlerce kişiye.

Yeni projeleriniz var mı?

Kamp diye bir oyun koyuyorum sahneye. Şubat ayında ramp ışıklarına çıkacak. Çok güzel bir oyun olduğunu umuyorum. Şimdiki oyunumuz hababam sınıfından esinlenerek yazdığım Sınıf Bunadı da sanıyorum çok büyük bir kitle tarafından beğenildi. Çok iyi eleştiriler aldı.

Tiyatroda her zaman gençlerin yolunu açan bir usta oldunuz; bu gençlerle birlikte daha nice projeye imza atmanızı diliyoruz...

Esin SAYAR

esinsayar@sagliktabugun.com