Amerikanın Üzümü Zinfandel - 2
 

ABD abartıyı seven bir ülke. En büyük, en çok, en kıymetli, en o, en bu takıntısı var. Kendine ait bir şaraplık üzüme sahip çıktığında da onu yere göğe sığdıramıyor. Bu sene ZAP (Zinfandel Taraftar ve Üreticileri) Birliği tarafından 16ıncısı düzenlenen Viva Zinfandel! (Yasasın Zinfandel!) festivalinin son günü gerçekleşen büyük tadım da bu abartı tutkusunun en iyi örneklerinden.

Bu muazzam tadıma sayısı üç yüzün üzerinde şarap üreticisi katıldı. İki dev fuar binasına alfabetik düzende yerleştirilmiş olan zinfandel üreticileri Kaliforniyanın dört bir yanından geliyorlardı. Hatta Pugliadan bir İtalyan üreticinin dahi katılımına izin verilmişti ama aranan bir şarta uymak koşuluyla. Academia dei Racemi Sinfarosa adlı şarabının etiketinde sadece "Primitivo" adına değil "Zinfandel" ibaresine de yer vererek Amerikalı ikizine saygıda küsur etmemişti.

Oscar Wilde; "Geçirdiğim en soğuk kış San Franciscoda bir yazdı" demiş. Dondurucu bir kış sabahının soğuğunda saat 10da başlayan ve sadece sektöre açık olan ilk kısımda hangar binalar başta biraz serin dahi olsalar artan kalabalıkla ortalık çabuk ısındı. Hedef, bu özel ayrılmış üç saatte, kapılar halka açılana kadar, mümkün olduğunca farklı zinfandeli tatmak. Saat birden sonraki izdihamda değil profesyonel tadım yapmak, iki laf konuşmak, bir yerden bir yere ulaşmak dahi zor.

Senelerdir katıldığım bu tür dev tadımlarda deneyimsiz katılımcıların düştüğü en büyük tuzaklardan biri hazırlıksız yakalanmak. Her ne kadar alfabetik düzen faydalı olsa da daha önceden hazırlanmış bir saldırı planınız yoksa zaman oldukça verimsiz geçebilir. Bir başka hata da "ben hepsini tadarım" yaklaşımı. Bu kesinlikle imkansız çünkü sadece üç yüz kadar üretici dahi olsa çoğu birden fazla, hatta kimisi yarım düzine kadar farklı zinfandel getirmiş oluyor. Bu da toplamda binden fazla farklı şarap ediyor.

Bu tür tadımlarda tattıktan sonra tükürmek damağı ve zihni dinç tutabilmenin tek yolu. Her ne kadar dikkatlice ve ısrarla tükürseniz dahi ağızda haliyle istemeden kalan her damla zamanla kadehlerce şarap içmiş kadar olmanıza yol açıyor! Eğer mutlaka tükürerek yola çıkarsanız, deneyimsizseniz 20-30, meslektenseniz de 70-80dan sonra şaraplar arasındaki nüansları algılayabilmek alkol yüzünden gitgide güçleşiyor. Ben binini de tadarım düşüncesinin ise sedye ve ambulansa kadar yolu var!

Neyseki bu müthiş organizasyonu düzenleyen ZAP katılımcıların damaklarını diri tutmaları için bonkörce daha fırından yeni çıkmış, mis gibi kokan San Fransisconun meşhur ekşi hamurdan francalı ekmekleri dağ gibi yığmıs. Onlarca çeşit küp küp kesilmiş Fransız, Hollanda, İtalyan ve Amerikan peynirleri de işin cabası. Tabii bir de en önemli damak temizleyiciyi unutmamak lazım, ZAP için özel şişelenmiş bolca kaynak suyu. Eğer her 10-15 şaraptan sonra kısa bir ara verip atıştırırsanız ve bolca su içerseniz damağınız dinç kalıyor ve bu maratona daha uzun süre dayanabiliyorsunuz.

Notlarıma göz attığımda bu tadımdan 50 üreticinin 90a yakın zinfandelini tadarak sıyrıldığımı görüyorum. Bu seçicilik ve kısıtlamaya rağmen öğleden sonra pelte gibi sersem bir halde, bolca su ve yiyecekle akşamı zor getiriyor insan. Bunun sebeplerinden biri de genelde zinfandellerin sıcak iklimlerde yetiştirilmeleri sonucu çok olgun üzümlerden, dolayısıyla yüksek alkollü üretilmeleri. Ortalama bir Eski Dünya şarabı %12.5 alkol seyiyesindeyken bazı zinfandeller %18lere merdiven dayamakta! En iyi zinfandeller ise yüksek alkollerine rağmen güçlü asit, tanen ve meyve ekstreleri sayelerinde denge ve lezzetlerini koruyabilenler.

Çoğu üretici 2004 rekoltesini tanıtırken, 2005 fıçı örneklerine de sıkça rastlanıyordu. Bu fıçı örnekleri yakın gelecekte piyasaya sürülecek bir sonraki rekoltenin en az bir önceki kadar tutarlı ve lezzetli olduğunu sektöre ve tüketiciye aktarmanın bir yolu. Coğrafyaya gelince, Sonomanın alt bölgeleri olan Dry Creek (Kuru Çay) , Alexander ve Russian River (Rus Nehri) vadilerinin zinfandelleri genelde oldukça makbul. Son zamanlarda da San Francisco Körfezinin serin iklimi altındaki Lodi ve Amador bölgeleri yükselişte. Bir de güneydeki Paso Roblesden bahsetmeden geçmemek lazım.

Bu güzide bölgelerden en iyi zinfandelleri üreten şaraphaneler ise uzun bir liste. Dikkat edilmesi gereken bir konu zinfandel konusunda uzmanlaşmış şaraphaneler ile geniş ürün skalalarında zinfandele de yer veren üreticileri ayrı kategorilerde değerlendirebilmek. Genelde zinfandel ustaları küçük ve özel bağları tercih edip etiketlerine yansıtırken büyük firmalar geniş bölgelerin yüksek verimli üzümlerini harmanlamakta. Küçük ölçek bağcılık ve şarapçılık tutku ve lezzeti öne çıkaran, gözardı edilememesi gereken bir avantaj.

1980lerde yükselip günümüzde yüksek miktarda üretim yapsalar dahi halen popülerliklerinden ödün vermeyen 4 "R" olarak geçen Ridge, Rosenblum, Ravenswood ve Renwood zinfandel uzmanı önemli büyük üreticilerden. Bir başka klasik ise butik üretimiyle kult statüye erişmiş Turley. Yakın zamanda ise klasikleri modern stilleriyle sollayarak gözde olan Biale, Martinelli, Outpost, Schrader ve Brown gibi üreticilerin az miktarda üretilen zinfandellerini piyasada bulmak güç dahi olsa aramaya değer inanın!

Sizlere iyi şarap dolu günler diliyorum, çünkü ömür vasat şarap içmek için çok kısa!

Gence Alton ile Her Kadehten kategorisine ait tüm yazılar için tıklayınız





Kaynak: Şarap Günlüğü