yazlık evde değişim zamanı
 

Kayınvalidemle birlikte bir yaz geçirdiğimi biliyorsunuz. Yazlıkta iki çocuğumla birlikte devirmediğim roman kalmadı. Madame Bovary'yi böylelikle sekizinci kez okumuş oldum. Ve sonuç bir felaket.

Kocamı Charles Bovary olarak görürken kendimi de Harvey Keitel'e aşık bir Emma gibi hissediyorum. Hafta içi İstanbul'da kalan, Cuma günleri ailesini yani bizi görmeye gelen eşimi romandan şu cümlelerle izlemeye başladım:

''Charles masanın başından kalkmadı, Emma da oturdu; kocasına baktıkça gördüğü manzaradaki tekdüzelik, yüreğinde yavaş yavaş acıma diye bir şey bırakmıyordu. Kocası çelimsiz, zayıf, metelik etmez görünüyordu ona. Nasıl kurtulmalıydı ondanş''

Çok mu gaddarım sizceş Hiç değilim. Cuma o gelmeden hazırlıklar yaptım oysa ki. Hemen Emma'laşmadım. Önceleri kendisine cuma günleri civardaki restoranlardan ya da salaş meyhanelerden birinde rakı içip yemek yemeyi teklif ettim. O Hazin'le Barbie ya da Demir'le bahçede futbol oynamayı içki içmeye tercih ettiğini söyledi. Haftaiçi yurtdışından gelen misafirleriyle zaten yeterince içki içmek zorunda kalıyormuş. Haftasonu dinlenmek, aslında karaciğerini dinlendirmek istiyormuş. Peki ama ben? Hatfaiçi çocuklar ve bitmek tükenmek bilmeyen eleştirileriyle beni bunaltan annesiyle nasıl dinlenebirim acabaş?

En son kayınvalidem gençken Canan Hoca denilen ünlü yüzücüyle Boğaz'ı nasıl geçtiklerini anlatmaya koyuldu. Hazin'i de bir an evvel Galatasaray Kulübü'ne yüzmeye, su balesine bir şeye yazdırmalıymışım.Hatta ben niye Pilates yapmıyor muşum? Pilates'le bütün arkadaşlarının gelinleri öyle güzel zayıflamış ki. Ben Emma olmayayım da kimler Emma olsun!.. Her neyse geçen çarşamba ben de onu kendi birikimimle ezmeye karar verdim. ''Annecim'', dedim... ''Bu yazlık evin biraz dekorasyonu demode. Yani bütün arkadaşlarımın annelerinin evleri son derece modern yazlık evler. Siz niye biraz değişiklik düşünmüyorsunuz?'' Bu sözlerim karşısında yıkılacağını, kompleks duyacağını sandığım ''annem'' sen bir dolduruşa gel, bir coşku duy. Panikle... Dekorasyonla ilgili tüm birikimimden şüphe duy. Acaba gerçekten bu koca yazlık evi değiştirecek görgüye geleneğe sahip miyim diye bir tereddüt et...

Neyse ki imdadıma plajda okurum diye yanımda götürdüğüm başta Evim olmak üzere tüm dekorasyon dergileri yetişti. Kayınvalidemi güneş battıktan sonra karşıma aldım. Güzel limonlu bir çay demledim. Yanına da limonlu diyet bisküviler çıkardım. ''Annecim'', dedim. ''Her şeyden önce dekorasyon bir tutku, bir cesaret işidir. Gözlerini kapatmalı ve kendine en uygun geleni, en içinden geçeni ortaya dökecek kararlılıkta olmalısın.''

''Tamam, kızım, ben hazırım'' demez mi? Hatta bir ara gözlerini kapadı da tansiyonu düştü, sandım. Meğer hayalindeki yazlık evini canlandırıyormuş. Kıyıkent'teki bu eski evi yeni bir tasarımla görmeye çalışıyormuş. Bunun üzerine bana da bir içmimar haller geldi tabii... Hazin de aşağı kalmadı:

''Babaanne, bir odanı açık dolaba dönüştürebileceğin gibi, yatak odası ve koridoru da farklı yöntemler ile gardıroba çevirebilirsin. Modüler sistemler imdadına yetişebilir.''

''Evet, anne dedim, Hazin doğru söylüyor. Ayrıca dolapların içlerine alacağın aksesuvarlarla dolaplarınızın hacimlerini daha kolay kullanabilirsiniz. Evim küçük diyorsanız ki, hiç değil, onu daha ferah bir ortama kavuşturabilirsiniz. Birkaç renkli büyük yastık, birkaç küçük değişiklikle... Yazın keyfi de bahçede çıkar yani... Bahçeye de bu puf büyük yastıklar çok yakışır. Antrenize tavandan sallandıracağınız iki üç rüzgarlık oranın da havasını değiştirecektir. Salona kayınpederimin kitap okuması için rahat mı rahat bir de eski görünümlü berjer aldık mı. Oradaki oturma takımını kaldırıp sadece ikili kanapeyi bırakıp o kanapeye de Amerikan bezinden yeni kırık beyaz kılıflar diktirdik mi!... Salon tamam olur. Bahçeye çıkan balkonun duvarlarını da şöyle etnik pastel renklerden birine mesela Bodrum mavisine ya da Tunus turuncusuna ya da safran rengine boyadık mı, tamamdır.''









Kaynak:Evdergisi