Mahatma Gandi
 

1915'te ülkesine döndü ve İngiltere'ye karşı, bağımsızlık

mücadelesinin başına geçti. Özgün ve geçerli yöntemleri, yurttaşlık hakları

konusunda itaatsizliğe ve İngilizlerle işbirliği yapmamağa (ticarette ve

yönetimde boykot) dayanıyordu. Ama Mahatma'nın felsefesini ve eylemini asıl

nitelendiren, şiddetten kaçınma ilkesiydi.Birçok defa hapse girip

çıktıktan ve uzun açlık grevleri yaptıktan sonra, Gandi serbest bırakıldı; 15

ağustos 1947'de, Hindistan'ın bağımsızlığının ilanıyla sonuçlanan görüşmelere

katıldı.Birkaç ay sonra, bağnaz bir Brahman tarafından öldürüldü.

Külleri, çok büyük ve saygılı bir kalabalığın huzurunda, Ganj Irmağı'na

serpildi. Bir ermiş ve bir ulusal kahraman sayılan Gandi'ye ülkesinde gerçekten

tapılırdı. Hayatı boyunca, pek az rastlanan bir karakter gücü ve ahlâk yüceliği

örneği vermiştir.Şiddet hareketlerinden kaçınma inancının savunucusu olan

Mahatma Gandi, hayatını Hindistan'ı İngiliz işgalinden kurtarmağa adamıştı:

«İngilizlere, diyordu; kendi vatanımda bana emir veremeyeceklerini bildirdim».

Gandi işçilerin grevlerini destekledi, toplumsal adaletsizlikle savaştı

(paryaların savunmasını üstlenmişti), geleneksel elsanatlarının geliştirilmesini

öğütledi. Kendisi de yanında bir pamuk eğirme tezgâhı taşır ve her gittiği yerde

iplik eğirerek düşünür ve dinlenirdi.