Beynimizdeki Negatif Eğilim
 

Örnek olarak, önceden Ohio State University'de, şimdi ise University of

Chicago'da çalışan John Cacioppo'nun çalışmalarını ele alabiliriz. Cacioppo,

insanlara değişik duygular uyandıracak resimler gösterdi; pozitif duygu

uyandıranlar (örn: Ferrari, pizza), negatif duygu uyandıranlar (örn: kötürüm bir

surat, ölü bir kedi) ve nötr duygu uyandıranlar (örn: tabak, saç kurutma

makinesi). Aynı zamanda, bu sırada oluşan bilgi işlemenin şiddetini yansıtan ve

beynin serebral korteksinde meydana gelen elektriksel aktivite kayıt edildi.

Cacioppo'nun açıklamalarına göre; beyin negatif uyaranlara karşı daha güçlü

bir tepki gösteriyor. Elektriksel aktivitede daha fazla bir dalgalanma meydana

geliyor. Bu yüzden, tutumlarımız iyi haberlere oranla kötü olaylardan daha

fazla etkilenmektedir.

Negatif olaylara daha fazla ağırlık vermemiz aslında iyi bir sebepten

kaynaklanıyor olabilir ve bizi zarar verebilecek şeylerden koruyabilir.

İnsanlık tarihi boyunca, hayatta kalmamızı tehlikelerden kaçma yeteneğimize

borçluyuz. Beynimiz, bizim tehlikeleri fark etmemizi kaçınılmaz kılacak ve

böylece bunlara tepki göstermemizi sağlayacak sistemler geliştirmiştir.

Negatif durumlara karşı beynin aşırı duyarlı olması, bu eğilimin yaşamımızın

bütün alanlarında da çalışacağı anlamına gelmektedir.

Bu eğilimin, yakın ilişkilerimizin çoğu üzerinde güçlü bir rolü olduğunu

öğrenmek süpriz olmamalıdır. Birçok çalışma göstermektedir ki, çiftler

arasındaki ilişkilerde olumsuzluk ve olumluluk arasında ideal bir denge vardır.

Sağlıklı evliliklerde, olumlu ile olumsuz arasındaki dengeyi otomatik olarak

ayarlayan bir termostat var gibidir.

Mutlu çiftleri, evliliklerinde derin sorunlar yaşayan diğer çiftlerden esas

ayıran şey, birbirlerine karşı olan, olumlu ve olumsuz duygu ve hareketler

arasındaki sağlıklı dengedir. Çok sık tartıştıkları halde, bu durumu

birbirlerine sevgi ve tutku

gösterileriyle dengeleyebilen çiftler vardır. Bu çiftler, pozitif davranışlara

ne zaman ihtiyaç duyulduğunu net olarak bilirler.

Fakat bu işin hileli bir tarafı var. Negatif, pozitife oranla daha ağır

bastığı için, dengenin sağlanmasıdemek, pozitif ile negatif arasında %50

eşitlik olacak anlamına gelmemektedir.

Araştırmacılar, çiftlerin kavga ederek ve olumlu bir şekilde geçirdikleri

zamanı dikkatli bir şekilde planını çıkardılar ve evlilik hayatını, her iki

partner için de tatmin edici kılmak için gerekli olan olumsuzluk ile olumluluk

miktarının arasında çok spesifik bir oran olduğunu buldular.

Bu sihirli oran bire beş. Karı-koca arasında her olumsuz olaya karşılık, beş

kez pozitif duygular ve etkileşim meydana geliyorsa, bu evlilik zamanla daha

dengeli olacak gibi gözükmektedir. Buna karşılık, boşanan çiftler aralarında

gelişmekte olan olumsuzluklarla mücadele etmek için çok az pozitif şey

yapıyorlar.

Diğer araştırmacılar da, yaşamımızın diğer alanlarıyla ilgili olarak benzer

sonuçlar bulmuşlardır. Önemli olan, bire beş oranındaki bu küçük pozitif

hareketlerin sıklığıdır.

Arasıra meydana gelen büyük pozitif deneyimler (örn: doğum günü kutlaması) de

iyidir, fakat bu tip deneyimler, beynimizin negatif eğilimi önemsememesini

sağlayacak etkiyi yaratmıyor. Terazide mutluluğun ağır basması için, küçük

pozitif deneyimlerin sıklığı önemlidir.

Kaynak:http://www.psychologytoday.com /