[bluemoon24]

Su, kedinin tüylerini ıslatır

ve bu da kedinin soğuğa karşı olan direncini azaltır. Eğer bulunduğu yerin hava

şartlarına göre bu kedi için önemli ise ıslanmaktan kaçınır. Sıcak iklimlerde

yaşayan aslan, kaplan, jaguar gibi akrabaları sudan kaçınmazlar. Kaplan ve

jaguarlar sudaki bir avı veya düşmanı yakalamak için hiç düşünmeden suya

atlayabilirler. Soğuk bölgelerde yaşayan kar leoparı gibi akrabaları da

gerekirse suya girerler ama derin yerlere yaklaşmazlar. Kedilerin sudan

uzak durmalarının diğer nedenleri, zaten temiz bir hayvan olmaları, biraz

kaprisli biraz da tembel olmaları ve suya girmenin menfaatleri açısından bir

anlam ve amaç taşımamasıdır. Bir taraflarına su değdiğinde bütün vücutlarını

yalayarak temizlemek zorunda kalmaları da cabası. Aslında kediler de diğer bir

çok hayvan gibi suda gayet iyi yüzebilirler. Van ve Ankara kedileri diğer

cinslere göre suyu daha çok severler. Köpekler böyle değillerdir. Sahibi

denize bir sopa veya küçük bir top attığında onu alıp geri getirmek için hiç

düşünmeden, mutlu bir şekilde suya atlarlar. Karaya çıktıklarında silkelenerek

etraftakilere de duş yaptırırlar. Ne var ki su, köpeklere kedilerden daha fazla

zararlıdır. Köpek derisinde ter bezleri yoktur, sadece bol miktarda yağ bezi

vardır. Köpekler insanlarda olduğu gibi ısı düzenlemesi için

terlemezler, ısı ayarını solunum sistemleri ile yaparlar. Çok yıkanırlarsa deri

kurur ve çatlar. Belki bu nedenle köpekler suya girdikten sonra tozlu topraklı

yerlere gidip yatarlar. Ev kedisinin balık sevmesinin yanında kuşlara ve

farelere de olan düşkünlüğünün nedeni evcilleştirilmeden önce Nil vadisinde

balık, kurbağa, küçük kuşlar ve fareleri avlayarak yaşamış olmasıdır. Zaten eski

Mısırlılarda kedileri evcilleştirme düşüncesini yaratan da bu fare yakalamadaki

ustalıkları olmuştur. Günümüzde bile kedinin kuzey Hindistan ve

güneydoğu Asya'da yaşayan türleri ırmakların kenarlarında dolaşarak balık

avlarlar. Patileri ile balıkları sudan dışarı atar, bu arada gerekirse tamamen

suya da girerler. Ev kedileri, özellikle yavru olanları havuz veya

akvaryumlardaki balıklara karşı aynı eğilimi gösterirler, bu amaçla ıslanmaktan

da pek kaçınmazlar. Yunanlı tarihçi Siculus eski Mısır'ı anlatırken kedi

bakıcılarının onları ekmek ve sütle beslediklerinden, Nil nehrinden getirdikleri

balıkları çiğ olarak yedirdiklerinden bahseder. Günümüz kedilerinin balık

merakının vahşi atalarından gelen genlerden, süt zevkinin ise Mısırlı

bakıcıların yarattığı beslenme alışkanlığından kaynaklandığı anlaşılıyor.



Ü-V-Y-ZŞ-T-USP-RN-O-ÖMJ-K-LH-I-İGE-FC-Ç-DBAY-ZU-Ü-VŞ-TSP-RO-ÖN