İneğin Kutsallığı
 

Hindistan'da sokaklarda sıcaktan bunalmış, iyice hantallaşmış,

bir deri bir kemik kalmış ineklere rastlanılması gayet doğaldır. İnekler cadde

ve sokaklarda diledikleri gibi dolaşır, yaya kaldırımları üzerinde güneşlenir,

tapınaklara girer, pazar yerlerini pislerler, kimse onlara ilişemez hatta

saygıyla selamlarlar.Toplumun bir kesimi açlık sınırında iken ineklere

gösterilen bu ayrıcalık dışardan gelenlere anlamsız gelebilir ama bunun ardında

sadece dinsel inançlar değil hayati gıda maddelerini koruma içgüdüsü de

vardır.İneğin önemi, beş ürünü, yani süt, peynir, tereyağı, dışkı ve

idrarını insanlığın yararına sunmasıydı. Dışkı tezek gibi yakacak olarak, idrar

ise tedavi amaçlı kullanılıyordu. Bu mükemmel hayvanı kesip bir kerede etini

yemektense ürünlerinden daha uzun sürede ve pek çok insan tarafından

faydalanılabilirdi. İneği temsil eden bir Tanrı da olmadığından ineğin bizzat

kendisine saygı gösteriliyordu. İneği kesmek Tanrıyı öldürmekle

eşitti.Bugünkü Hindistan nüfusunun çoğunluğu Hindu'dur. Hinduculuk

belirli bir kurucusu olmayan, 'Veda' isimli ilaheler ve şiirleri esas alan,

çeşitli ırktan ve kültürlerden insanların dinsel inanç ve uygulamalarını içinde

eriten, çok tanrılı, karmaşık ama sürekliliği olan bir dindir.Başlangıcı

milattan önce 1500 yıllarına kadar uzanan Hindu dininde birçok Tanrıya tapılır

ama en üstteki ilahi güç 'Brahman'dır. Brahman'a ulaşmak çok zor, ancak

rahiplerin yapabilecekleri bir iş olduğundan, sıradan insanların tapabilecekleri

ikincil Tanrılar da vardır.Bütün canlıların ruhları olduğuna inanan

Hindular, ölümden sonra tekrar dünyaya gelineceğine, bir önceki hayatını

uygunsuz biçimde geçiren bir ruhun, hayvan vücudu içinde yeniden doğabileceğine

inanırlar. Bir çoğu bu nedenle sadece bitkisel besinlerle beslenirler. Bütün

hayvanlara büyük saygı gösterirler.Tarih boyunca, gerek 'kast' denilen

keskin sınıfsal yapısı içinde, gerekse geniş alana yayılmış nüfus içinde

ineklere davranış biçimi çeşitli farklılıklar göstermiştir. Bir aralar inekler

Tanrılara kurban bile edilmişlerdir. Ancak Hint yarımadasında doğup, bütün

Asya'ya yayılmasına rağmen Hindistan'da pek gelişemeyen Budacılığın etkisiyle

hayvanları kurban etmenin vahşice olduğu fikri önem kazanıp tüm hayvanların

öldürülmesi bu sefer kesinlikle yasaklanmıştır.Bu zamanlarda tüm

canlılara gösterilen saygı o hale gelmiştir ki, meyve kurtlan bile meyveler

yenilmeden önce çıkartılıp azat edilir olmuşlardı. Tüm bölgeye yayılmış olan bu

vejetaryenlik sonraları yine gevşedi, keçi ve balık yenilmeye başlandı ama inek

ayrıcalıklı yerini hep korudu.I857'de bölgedeki İngilizler tüfeklerinin

namlularını bir yağ ile siliyorlardı. Buna Hindulardan büyük tepki geldi.

Kullanılan yağın ineklerden elde edildiğini sanıyorlardı. İngilizler bunun domuz

yağı olduğunu açıklayınca tepki bu sefer de Müslümanlardan geldi. İki toplum ilk

defa birlikte aynı şeye tepki göstermişlerdi.



Ü-V-Y-ZŞ-T-USP-RN-O-ÖMJ-K-LH-I-İGE-FC-Ç-DBAY-ZU-Ü-VŞ-TSP-RO-ÖN