Bebeği Leyleğin Getirmesi
 

Bebeği leyleklerin getirdiği hikayesinin

kökeni Kuzey Avrupa'ya, İskandinavya'ya kadar gidiyor. Yakın zamanlara kadar

doğumlar evlerde yapıldığından, annelerin diğer küçük çocuklarına yeni gelen

bebeğin nasıl ortaya çıktığını bir şekilde izah etmeye çalışmaları anlaşılabilir

ama leyleğin bu işle ilgisi nedir?Göçmen kuşlardan olan leylek, yaşam

tarzı ile insanların daima ilgisini çekmiştir. Kuşlara göre uzun sayılabilecek

yetmiş yıllık ömürlerinde, her sene aynı yuvaya dönmeleri, insanlara yakın

olarak evlerin bacalarında yuva yapmaları, tek eşli yaşamları, yavrularını

yuvada uzun süre itinayla beslemeleri, genç yetişkin leyleklerin ailenin

dermansız yaşlı bireyleri ile ilgilenmeleri, onlara yiyecek temin etmeleri ve

korumaları insanlarda saygı uyandırmıştır.Leylekler sulak yerlerde,

bataklıklarda yaşayan kurbağa, yılan, sıçan, salyangoz gibi hayvanlarla

beslendiklerinden ayrıca faydalıdırlar. Uysal yaradılışları nedeniyle de

insanlara kolayca alışabilirler. Hatta bazı ülkelerde insanlar uğur

getirdiklerine inandıklarından, leylekleri çekmek ve bacaları üstüne yuva

yapmalarını kolaylaştırmak için damlarına kazıklar üzerinde tekerlekler

koyarlar.Antik Roma devirlerinde insanlar, leyleklerin düşünceli,

özverili yaşam tarzlarından o kadar etkilenmişlerdir ki küçüklerin yaşlı

büyüklerini gözetmeleri konusunda çıkarılan yasalara 'leyleklerin yasası' adı

verilmiştir. Benzer şekilde eski Yunan'da da 'stork' (leylek) ismi 'storge'

olarak 'tabiattaki güçlü sevecenlik' anlamında bir deyim olarak

kullanılmıştır.Sonuç olarak, Anadolu'da güneyden, Arabistan yönünden

geldiği için 'hacı leylek' diye nitelendirilen, doğum yapılan evin bacasında

oturan bu saygın kuş, yeni doğan bebeğin nasıl geldiğinin çocuklara en şirin

şekilde açıklanabilmesi için anneler tarafından aracı olarak

seçilmiştir.Kuzey Avrupa'da yüzyıllar boyunca popüler olan bu hikayenin

Avrupa'nın diğer yörelerine ve dünyaya yayılması on dokuzuncu yüzyılda

Danimarkalı ünlü masal yazan Hans Christian Andersen'in yazdığı masallar

sayesinde gerçekleşmiştir.Leyleklerin ses telleri yeterince

gelişmemiştir. Eşlerini çekmek için gagalarını tıkırdatarak, kanatlarını açıp

kaparlar. Yani 'leyleğin ömrü laklakla geçer' ifadesi haksızdır. Laklak denilen

sesler aslında sevgi sözcükleridir.Leyleğin bir diğer ilginç özelliği de

deniz üstünden uçmaktan kaçınmasıdır. Sonbaharda Güney Afrika'ya göç eden

leylekler Akdeniz'in üstünden geçmezler. Bir kolu ispanya, Cebelitarık, bir kolu

da Boğazlar, Anadolu üzerinden güneye uçarlar.



Ü-V-Y-ZŞ-T-USP-RN-O-ÖMJ-K-LH-I-İGE-FC-Ç-DBAY-ZU-Ü-VŞ-TSP-RO-ÖN