Herkesin Bir Oyuncağı Var! (Veya "Baskın Basanındır")
 

Hizmet

ettikleri kurumun çıkarlarını gözetmek yerine kişisel reklamlarını yapan bazı

kişiler, herkes tarafından ilgiyle izlenen ve sanki pek matah, erişilmez ve

gizemli birşeymiş gibi değinilen bazı moda konuların Duayeni konumuna

geliverdiler.

Son derece başarılı bir PR (Halkla İlişkiler) çalışması yapan bu kişiler,

Ortalama vatandaşın

İşe yeni başlayan gençlerin

Medyadaki bazı deneyimsiz ve sığ bilgiye sahip

muhabirlerin

İyi niyetle çalışan, ancak, olanaksızlıklardan

ötürü bilgiye susamış akademik

personelin ve kamu çalışanlarının zaafını

keşfetmeyi becerdiler ve kısa bir sürede, bu bakir pazarda oldukça iyi bir imaj

elde ettiler.

Uzmanı oldukları izlenimini verdikleri konularda yapılan tartışmaların ve

röportajların baş konuğu daima bu kişiler oldu. Aynı konuda çok daha derin,

yüzeysel olmayan bilgiye sahip birçok uzman daha bulunmasına rağmen, her

röportaja veya panele bu kişiler davet edildi. Karşıt görüşlere yer verilmek

şöyle dursun, bu kişilerin düşüncelerinin doğruluğu asla tartışılmadığı için,

karşıt görüşün var olup olmadığı bile araştırılmadı. (Acaba bunun nedenleri

arasında, bu kişilerin çalıştıkları kuruluşların iştah kabartıcı reklam

bütçeleri de rol oynamış olmasın, sakın?)

Örnek mi istiyorsunuz? Türkiye'de yüzlerce şirket, sözgelimi, bir sertifika

alırken, bu sertifikaya konu olan kavram gündeme gelince, çoğunlukla tek bir

şirket yöneticisi bütün medyanın odak noktası oldu. Kurumsal düzeyde (Yani, B2B

ortamında) on yıllardır süregelen ve milyonlarca Dolar mertebesinde yürüyen

elektronik ticaretten kimse söz etmezken, Internet üzerinden 8-10 Dolarlık bir

CD veya kitap ısmarlama söz konusu olunca bir anda ekonominin de Yenisi doğdu.

Derin bilgiye sahip birçok uzman ve akademisyen bu deyimi düzeysiz bulup ağza

almayı bile reddederken, ortalama halkın nabzını iyi tutabilen kişiler, Yeni

Ekonomiyi ağızlarına sakız ederek bir anda Ekonomi Gurusu olarak ortalıkta

gezinmeye başladılar.

Özet olarak,

İnsanların ortaya atılan her yeni kavrama yeterince

düşünüp sorgulamadan, dört elle, körü körüne sarıldığı

Daima bir kurtarıcı, bir lider arayan ortalama

insanın, başarılı bir PR çalışması ile meydana çıkan kişilere tanrı gibi taptığı Çoğunlukla sansasyonel haber ve karizmatik kişilik

peşinde koşan basının malzeme bulmakta zorlandığı bu ortamda,

Bir söylemi, deyimi veya moda kavramı ağza sakız

etmek

Bunu ilk olarak yapmak

Bunu yaparken kişisel imajı, çalışılan kurumun

önüne çıkarmak başarının en önemli anahtarlarından ikisi oldu.

Bu durumun, iş ahlakı açısından yüreklere su serpen bir boyutu da yok değil:

Yöneticilerin çok küçük bir bölümü, kişisel PR (Halkla İlişkiler) çalışmaları

için yönettiği şirketin kaynaklarını kullanmak yerine kendi cebinden para

harcıyor ve bir anlamda iş etiklerine saygılı davranıyor. Ancak ne yazık ki,

ciddi bir kesim, başında bulunduğu firmanın parasıyla kendi kişiliğini ön plana

çıkarmaya çalışıyor ve halkla ilişkiler şirketlerinin bir bölümü de ya bu oyuna

alet oluyor, veya bizzat bu yöntemi müşterisine öneriyor.