[Işıldayan Safir]

Yaşı ilerlemiş bir insanın yıllarca biriktirdiği katman katman olmuş inançlarından, düşüncelerinden, alışkanlıklarından sıyrılması çok zor. Bunu anlamak için kendimize bakmamız yeterli. 20 küsür yaşlarımızda insanlar olmamıza rağmen bizler bile kendimizi bulmakta ne kadar zorlanıyoruz ve çabalarımız bitmek bilmiyor. Biri olumsuz bir şey söylediğinde ne kadar etkileniyoruz? O nedenle bu onun için hiç kolay bir süreç olmayacaktır.
Diğer insanlarla ilişkilerindeki sorunların sebebini tam olarak bilemiyorum. Ancak kaynağına ilişkin gördüğüm şey bu duyguların sebebinin yanlış bir iletişim şeklinden kaynaklandığıdır. İletişim karşılıklıdır. Sen bir evlat olarak babanı seviyorsun ve çabalarından bunu anlamak mümkün. 2 kardeş mutlaka birbirini sever. Çünkü kardeşler ötesi yok. Annene Allah'tan rahmet diliyorum. Eğer baban annenle de kötü bir evlilik yaptığını düşünüyorsa şunu sormamız gerekiyor: Peki tüm bu insanlarla aralarındaki ilişkide değişen neydi?

Karşımızdaki insanı çok seviyor olabiliriz ancak bunu karşımızdakine gösterebiliyor muyuz? buna bakmamız lazım. Yaptıklarımız karşımızdakiler tarafından her zaman sevgi olarak algılanmıyor. Örneğin ona telkin dinlettiğini bilse buna tepki gösterir demeni örnek verebiliriz. Çünkü bu ona varlığını tehdit gibi gelebilir. O zaman ne yapmamız gerekiyor?

Belli ki baban sevildiğini görememiş. Sürekli yargılanmış düşüncelerinden dolayı. Ve bu nedenle kendisine bir koruma kalkanı kurmuş. Onu mutlaka seviyorsun. Ama bakmakla görmek arasındaki farkı da biliyorsun. Baban sevgini hissedemiyor olabilir. Böyle bir insana iki çift güzel söz söylemek kadar etkili bir şey düşünemiyorum. Bunu sana ciddi ciddi öneriyorum. Çok kolay ve masrafsız... Belki de uyguluyorsundur bilemiyorum. Ancak gördüğün güzel özelliklerini takdir et. En azından sana karşı yumuşayacaktır.

Sevgilerimle.