Hayatimdegisti.com kişisel gelişim ritmotrans telkinli Cd'leri

http://bp3.blogger.com/_9sD5knd_VKM/...0/coffee13.jpg

İtalya'da Venedik‘in

kenar mahallelerinden birinde, bir Cafe-Barda,

espressolarimizi içiyorduk.

İçeri giren müşterilerden biri, barmene

"due caffee, uno sospeso" (iki kahve, biri askıda) dedi, iki kahve parası verdi,

bir kahve içip gitti,

Barmen de duvar üzerinde

asılı duran çiviye bir küçük kağıt astı

Biraz sonra içeri iki kişi girdi.

Onlar da “trio caffee, uno sospeso"

(üç kahve, biri askıda) dediler,

Üç kahve parası verdiler ve iki kahve içtikten sonra gittiler

Barmen "askı“ ya yine bir küçük kağıt astı. Bunun gün boyu böyle

sürdüğü anlaşılıyordu

Bir süre sonra kahveye, üstü başı biraz eski-püskü,

belli ki yoksul bir kişi girdi ve barmen’e

"uno caffee sospeso "(askıdan bir kahve) dedi.

Barmen hemen bir kahve hazırladı ve

Yeni müşterinin önüne koydu.

Yoksul kişi kahvesini içtikten sonra para ödemeden

çıktı, gitti. Barmen ise duvardaki askıya taktığı kağıtlardan birini kopardı,

parçalayıp çöp kutusuna attı.

Bu gözlemimizin sonunda, gözlerimizi yaşartan,

fakat kesinlikle örnek almamız gereken bir

“İtalyan toplumsal terbiyesi" öğrendik:

Yardım etmek için insanların gereksinimlerini belirlerken, yalnızca yaşamsal gereksinimlerle

sınırlı kalmak zorunda değiliz.

Bir Venedikli için, yaşamsal olmasa da kahve,

günlük yaşamda önemli bir yer tutmaktadır

Kahve içebilecek kadar parası olmayan kişilere yardım edebilecek düzeydeki kişiler, kendileri bir kahve parası daha ödüyorlar.

Yardım ettiği kişiyi görmedikleri için bu kişiler de daha mutlu oluyorlar,kimden geldiğini bilmedikleri bu ikramı kabul eden kişiler ise huzurlu oluyor

Yardım eden ile alan arasında, bu caffe-bar'daki garson gibi, köprü görevi yapan kişilerin ise güler yüzlü ve sevgi dolu olmaları gerekiyor

İçeri giren yoksul bir kişinin

"Bana askıda kahve var mı?" diye

sormasına gerek bırakmamak için "askıda kahve olduğunu" belirten kağıt parçalarını kolaylıkla görünebilen bir yere asmak ise bu olgunun

çok zarif bir bölümünü oluşturmaktadır

Biz Türkler bu askıya birşeyler asamaz mıyız

?

Bir Ekmek Fırının’da, yada bir Bakkal’da, yada bir Market’te...

“Askıda Ekmek”

Kulağa hoş gelmiyor mu?

“Askıda Ekmek” uygulamasının

Isparta’da 3 Fırın tarafından yapıldığını biliyormuydunuz!?.

Aslında toplumsal yardımlaşma bizde diğer milletlere göre daha ileride olmasına rağmen son yıllarda özellikle yavaş yavaş kaybolmaya başladı...
Askıda kahve bizim için şimdilik biraz uç örnek olsa bile ekmek veya diğer temel tüketim maddelerine yönelik bu tür faaliyetler yapılmalı ve desteklenmelidir...
Şahsen ben bu konuda bir girişim görsem muhakka katılırım çevremdekilerin katılımı için elimden geleni yaparım...
Unutmamak gerekirki bu dünyada iyisiyle kötüsüyle hepimiz kardeşiz ve en yakınımızdan başlamak üzere hepimiz birbirimize emanetiz...
EMANET' e iyi bakmak asıl görevimiz olduğunu düşünüyorum...
Saygılar...