Âh mine-l Aşk..(ah aşkın elinden)
 

Âh... Tek hece...
Bütün Lisanlarda aynı olan mana...
Bir elif ardından bir he...
Allah adının ilk ve son harfi...Elif ve he ile yanmış aşk...
...Zora tahammülü güzel bulanlara değil; güzele tahammülü zor bulanlara yazgılıdır âh...
Güneşi izleyen bulut, gizleyebilir mi hiç varlığını güneşin; acıyı saklayan tebessüm, ya saklayabilir mi hiç vücudunu acının?
Dokunulunca en ince teline içindeki sızının, bülbül durabilir mi şeydalanmadan ta mahşer olunca?...
Her nereye bakarsa gördüğü âhtır aşkın; âh elinden niyaz için mescide girse dahi...
Minaresi elif, kubbesi he dir çünkü camilerin...
Ve hala elifin bağrı şerha şerha kan ve hala iki gözü iki çeşme he nin...

Erbab-ı aşka pîşe heman her gün âh imiş
Her bir nefes ki âh ile geçmez, günah imiş...
Ve sözün düğümü; Âh mine-l aşk!...

-İskender Pala-