[tülsüm]

WaMPiReLLa Nickli Üyeden Alıntı

Çok güzel bir yazı... Bana Büyü Dükkanı'nı anımsattı. Bir şey istemek için bir şeylerden vazgeçmek gerekiyor...

Dileklerim için nelerden vazgeçiyorum acaba? Vazgeçilen şeyin niteliğine de bağlı biraz. O bedele sahip olmak vazgeçebileceğimiz anlamına gelir mi? O nedenle kendimizle sıkı bir pazarlığa giriyoruz. Egomuz bir bedel ödemeye razı. Ama ne kadar yeterli. Bedelde anlaşamayınca dükkanı terk ediyoruz. Bunu homo economicus gibi görebiliriz. En az bedelle en çok şeye sahip olmak ve en yüksek faydayı elde etmek istiyoruz. Bunun sebebi de sahiplenme duygumuz olabilir.

Aslında en başta vazgeçmemiz gereken şey de bu sanırım. Daha özgür olmak ve özgür bırakmak için sahiplenmekten vazgeçmemiz lazım.

Bir de başarmak için herhangi bir konuda ödeyeceğimiz bedelin ne olduğunu tespit etmek lazım. Bedel ödemek neye benzer diyor. Açıklamalar var. Peki bedel ödemek nedir tam olarak? İnsan ödediği bedelin farkında mıdır her zaman? Bir konuda bedel ödediğime inanıyorum. Ama bu inancın benden mi egomdan mı geldiğini bilmiyorum.

Bir de sonradan ödemeye başlayacağımız alışverişler yapıyoruz. Bunlara aman dikkat diyorum.

Bu aralar kafamı kurcalayan bir konu. Saçmaladım mı bilmiyorum. Düşünmeye devam edicem. Paylaşım için teşekkürler...

Sevgiler...

merhabalar öncelikle güzel paylaşımınız için çok teşekkürler.bi sorum olacak tı size hayatta nedense en ağır bedelleri ben ödedim.çünkü çok anlayışsız ve bi okadarda sevgisiz bir ailem vardı.yanlış anlaşılmasın ben ailemi bütün olumsuzluklara rağmen çok seviyorum.ama bana kendimi okadar değersiz hissettirdilerki yaşamım boyunca kendimi hiç bişeye layık bulamadım işte ve şuan tamda hakettiğim hayatı yaşıyorum gene sevgisiz gene ilgisiz bomboş bi yaşam işte acaba diyorum ki ben istemeyi mi bilemedim yaşamdan kafam okadar dolu ki şu an hiçbirşey hissetmiyorum ve boşlukta gibiyim sizce kendimi bu duruma proglamladığım için mi bütün bunları yaşıyorum yoksa bu bi şanssızlık mı?

[Işıldayan Safir]

tülsüm Nickli Üyeden Alıntı

merhabalar öncelikle güzel paylaşımınız için çok teşekkürler.bi sorum olacak tı size hayatta nedense en ağır bedelleri ben ödedim.çünkü çok anlayışsız ve bi okadarda sevgisiz bir ailem vardı.yanlış anlaşılmasın ben ailemi bütün olumsuzluklara rağmen çok seviyorum.ama bana kendimi okadar değersiz hissettirdilerki yaşamım boyunca kendimi hiç bişeye layık bulamadım işte ve şuan tamda hakettiğim hayatı yaşıyorum gene sevgisiz gene ilgisiz bomboş bi yaşam işte acaba diyorum ki ben istemeyi mi bilemedim yaşamdan kafam okadar dolu ki şu an hiçbirşey hissetmiyorum ve boşlukta gibiyim sizce kendimi bu duruma proglamladığım için mi bütün bunları yaşıyorum yoksa bu bi şanssızlık mı?

"şuan tamda hakettiğim hayatı yaşıyorum gene sevgisiz gene ilgisiz bomboş bi yaşam..." Bu nedir?

Bunu hakettiğinize inandığınız için yaşayacağınız tüm güzelliklerden vazgeçmiş olabilir misiniz? Mutluluk bir seçimdir dilerseniz sizde kapılarınızı sonuna kadar açabilirsiniz...

Değersizlik hissine gelince; size kendinizi değersiz hissettiren şey ailenizin anlayışsız olması mı? Eğer öyleyse onların size karşı anlayışsız olduklarını düşündüren şey neydi? Ya da ne yapsaydılar kendinizi değerli hissederdiniz?

Yine sevgi konusu da aynı. İnsanları kendi kalıplarımıza sokmaya çalışıyoruz. Bunu ben de yapıyorum. Beni benim istediğim gibi sevsinler diyoruz. Olmayınca sevilmediğimizi düşünüyoruz. Nedeni de şu: Herkesin sevmek ve sevilmekten anladığı şeyler birbirinden başka. Herkesin sevgisini ifade etme biçimi vardır. Bu da genellikle kendisine nasıl davranılmasını istiyorsa o şekilde oluyor. Yani eğer örneğin birisiyle sadece odaklanarak sohbet ettiğinde sevildiğini düşünüyorsan, kendini değerli hissediyorsan sende başkasını öyle seversin. Ya da ailene yemek yaparak sevgini gösterdiğin zaman çok mutlu olacaklarını düşünüyorsundur ama belki eline sağlık bile demiyorlardır.

Hiç düşündün mü ikili ilişkilerimizde yani arkadaşımız, annemiz, babamız, eşimiz veya sevgilimiz olsun yaşadığımız bir problemi zaman zaman kendimizi yakın hissettiğimiz biriyle paylaşma ihtiyacı hissederiz. Ne yapacağımız konusunda fikir sahibi olmak isteriz. Bunu yaptığımız zaman neden herkes farklı şeyler söylüyor. Çünkü herkesin sevgiden anladığı şey başka. Emin ol ailende sana sevgisini göstermiştir. Ama muhtemelen sen onlardan farklı bir dili konuşuyordun.

Ailemizi farklı alanlardan seçerek ve farklı zamanlarda bu dünyaya geldik. Yüksek bilincimiz dünyaya gelmek için en uygun zamanı bekledi ve hazır olduğumuzu hissettiğimizde dünyaya adım attık. Hayatta şanssızlık yoktur. Hepimiz şanslı insanlarız ki bu yaşamda yer bulabildik. Bunun bilincinde olarak yaşamımızı gözden geçirmeliyiz.

Sorunun cevabının kendini bu şekilde programlamandan kaynaklandığını düşünüyorum. Ama düzeltemeyeceğin bir şey değil. Her zaman istediğimiz hayatı yaşıyoruz çünkü.

Sevgiler...