Yaşamın Kıyısında - Sinemanın Kıyısında
 

Yaşamın Kıyısında - Sinemanın Kıyısında60. Cannes Film Festivalinin benim için en büyük hayal kırıklıklarından biri Fatih Akının Yaşamın Kıyısındası olmuştu. Aslına bakılırsa yönetmen konusunda fazlaca bir umudum da yoktu, ama festival atmosferinde sezdiğim büyük Fatih Akın ilgisi ister istemez beni de heveslendirmişti. Şimdi de 44. Altın Portakalın ağır toplarından biri olarak yarışan filmin bendeki hisleri aynen devam ediyor. Türkiye ve Almanya arasında köprüler kurarak ilerleyen öyküde ikisi Alman altı karakter politik, dramatik ve ölüm kokan maceralara atılıyorlar. Tematik olarak ilgi çekebilecek öyküde üslup yetersizliği diğer her şeyi geride bıraktı benim için. Ne sinematografi ne oyunculuklar oturaklı bir yetkinliğin, ne de senaryo olgun ve bilinçli bir zihnin habercisiydi.

Cannesda, daha çok festivalin bir ödül borçlu olduğunu hissedip rastgele bir ödül savurduğunu düşündüğüm Fatih Akının, Yaşamın Kıyısındayla En İyi Senaryo Ödülünü almasını sadece yanlış değil komik buluyorum. Bütün film boyunca son derece çocukça ve yüzeysel diyalogların havada uçuştuğu; hiçbir oturaklı hikaye düğüm ve açılımlarının yer almadığı; rastgele bir kurgunun zorlama öykü parçacıklarını birbirine tutuşturduğu film, tam da senaryosunun matematik eksiklikleri, derinliksizliği ve sevimsizliğinin kurbanı.