I Found My Love in PORTOFINOOOOOOOOO...
 

I Found My Love in PORTOFINOOOOOOOOO...San Remodan sonra durak Portofinoydu. San Remo ya girdiğimizde bizi elbette meşhur vanilya kokuları karşıladı... San Remo vanilyasız olmaz... San Remo da Nice‘de gördüğümden daha fazla motosiklet vardı. Çok yorucuydu. Onların sesi ve binlercesinin bizim arabanın önünde gitmesi beni yordu. San Remoda Akdeniz mimarisi yok... O hava kaybolmuş. Deniz kenarına kadar yeni tarz binalar her tarafı kaplamış. San Remodan bir çırpıda çıkamadık, trafik bizi yakaladı. Ancak daha sonra Genovadan Portofinoya doğru yolculuğumuza başladık. Meşhur Ventimigla otoyolu inanılmazdı. Biz daha E-5 lüksüne bile alışamamışken yapılmış bir otoyol. Binlerce tünel geçtik. İçlerinde 2000 m. olanlar vardı. En kısası 850 metreydi. İnanın bir ara "Yangın vaaarrr!" diye bağıracaktım. Daraldım. Portofinoyu dört gözle bekledim. Yabancı bir ülkede otoyol yolculuğu tehlikeli geldi bana nedense ama adamların becerikliliğine hayran kaldım.

En sonunda Portofino tabelası gözüktü ve sağa döndük. İlkönce St.Margherita karşıladı bizi... Çok sevimliydi. Ona doğru yaklaşırken resmini çektim. Cici bir şeydi. Heyecanla Portofinonun da gözükmesini bekledim.

Aslında Portofino‘ya giderken bunun bir hayal olduğunu düşünmüştüm. Sadece şarkılardan duyduğum ve yerini hiç bilmediğim Portofino aslında çoğu insanın gitmeye üşendiği bir yer. Bunu ona doğru giderken daha çok anladım. Gerçekten oraya gitmek eziyetli. Hayatımda gördüğüm en dar ve en virajlı yoldan gittik. İşin aksi tarafı oraya varmak için o yoldan başka bir seçeneğiniz yok. Ya o yolu kullanacaksın ya da o yolu kullanacaksın.

Yolda giderken oralılar tarafından bilinen hatta ünü Firenzeye kadar gitmiş Sarmaşıklı Evi de gördük. Kocaman bir kayanın üzerinde her tarafını sarmaşıklarla sarmış, denize doğru oturuyordu. Ürkütücü ama etkileyiciydi.

Portofinonun gösterişsiz ufak meydanına vardık, arabamızı park ettik, kısacık bir sokaktan limana indik. Bir yerleşim yeri bu kadar ufak ama bu kadar güzel olabilir miydi? Limana bizi götüren sokak mağazalarla doluydu. Limana geldik... Ve dalga sesleri... Hani o meşhur şarkıdaki dalga sesleri... Portofinoda aşkı bulmakta haklıymış adam... Ben de bakındım etrafıma, bu şarkıyı yaptıklarına göre bir bildikleri var diye ama herkes yaşlıydı. Gerçi birini bulsam ne yapacaktım acaba? Halam göz açtırır mıydı? (Pardon hala![img]/images/smilies/smile.gif[/img]) Gidip sahile vuran dalgaların sesini dinledim...

Limanın etrafına eski evler sıralanmıştı. Rengarenk... Altında mağazalar... Limanın sağ tarafında da restoranlar. Elbette yemek yedik ve ben elbette pizza yedim.

Yemeği yiyince alışveriş damarlarım kabardı (bu da ne demekse?). Çok güzel bir çanta buldum orada. Çok sevimli. Kuzenimle dükkanlara daldık. Hareketliydi. Portofinonun meydanından yukarıya bir yokuş çıkıyor aslında bu yokuş sokak, ama bizim bildiğimiz sokaklardan değil. Bir tarafında evler var, daracık, 3 kişi yan yana yürümeniz mümkün değil. Portofinonun kendi gibi küçük mezarlığına gidiyor. Kilisede aynı yerde... Kilisenin yanından uçsuz bucaksız Akdeniz gözüküyor. Aşağısı kayalık ve dalga sesi. Oraya çıkınca anladım ki asıl meşhur dalga sesleri bunlar. Dalgalardan kendinizi alamıyorsunuz. O kayalara şiddetle vuruşu ve çıkardığı korkunç ses. Ben de dalga takıntısı var. Aslında denizdeyken dalga beni korkutur bunu da en çok deniz sevdalısı eniştem bilir ama denize dışardan bakmak ve dalgaları seyretmek çok hoş... Keyif alırım bundan...

Mezarlık çok güzeldi..."Ne garipsin" demeyin sakın... İnanın bana, yatasım geldi orada. Ne kadar temiz, ne kadar ciciydi. Minicikti. Nüfus az...bizim gibi yapmamışlar, deli gibi her tarafı kazmamışlar nüfus bolluğu yüzünden. Yakılmayı tercih etmişler..

Resimlere baktığınız zaman Portofinonun gerçekten büyülü bir yer olduğunu anlayacaksınız. Giderken onu görecek olmaktan başka bir heyecan yaşamamıştım ama dönüşte orada kalmak istedim. Garip bir yerdi. Sessiz ve sakin... En ufak bir pürüz bulamadım.

Ben orada yaşayan insanların da bizim gibi olduğunu düşünerek, neden biz bu ülkede bu havayı bir türlü sağlayamıyoruz diye düşünmeden edemiyorum? Neden onlar hala tarihlerinden kalma evlerde otururken biz fazla para uğruna hepsini yıkıp yerine apartman yaptırmışız? Ve hala yaptırıyoruz.

Size söyleyebileceğim tek şey var, eğer yolunuz oraya düşerse sakın ama sakın "Portofinonun yolu kötü ne yapacağız gidip" demeyin. Fotoğraflarımı gösterdiğimde sadece yol yüzünden oraya uğramayan arkadaşlarımın yüzlerindeki ifadeyi gördüm. Bunu yaşamak istemezsiniz.

Aşkı bulmanız dileğiyle... Bilin ki o kesin Portofinoda.

Prenses29